هوش مصنوعی: دل که بین جان و احساساتش معلق مانده، به سمت عشق تو می‌کشد و جانش با امیدی به وصالت، برای جدایی آماده می‌شود.

هوش مصنوعی: هرچند که جان و دل وفای تو را به هیچ وجه مشاهده نکرده‌اند، اما با هر بار یادآوری درد و رنجی که کشیده‌اند، به یاد تو می‌افتند.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که ارزش و اهمیت عشق و ارتباط میان عاشقان به هیچ چیزی قابل مقایسه نیست و حتی پول و ثروت نمی‌تواند جایگزین آن شود. عشق و ارتباطی که میان انسان‌ها برقرار می‌شود، از هر چیز مادی فراتر است و نمی‌توان آن را با مالی مانند صد قران سنجید.

هوش مصنوعی: خسرو، سواره‌ای را بر روی فرش آبی و درخشان لعل تو تصویر می‌کند و با زیبایی تو، همه را مبهوت می‌سازد.

هوش مصنوعی: جان و دل من به خاطر دلربایی تو در حال آشفتگی است، اما تو هیچ تلاشی نمی‌کنی و فقط زلف‌های دوگانه‌ات مرا پریشان می‌کند.

هوش مصنوعی: تو چه بلایی هستی که هر لحظه، زندگی به خاطر من به داوری می‌پردازد و من را حیرت‌زده می‌کند.

هوش مصنوعی: هرچند فرید به تو آسیب نمی‌رساند، اما خودت با اعمالت پیوندی با آنچه که شایسته‌اش هستی می‌سازی.