هوش مصنوعی: هر کسی که در این دایره زندگی می‌کند، نقطه قلبش را مانند آینه از روحش نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: زمانی که روح از طریق دل به خودی خود نگاه کند، آن‌گاه روح خود را به آینهٔ محبوب تبدیل می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر معشوق به چهره‌اش نگاهی بیندازد، باید این نکته را رعایت کند که خود را پنهان نگه‌دارد.

هوش مصنوعی: اگر نظر او از آگاهی‌اش آگاه بود، دور می‌شد از راه و عذاب می‌کشید.

هوش مصنوعی: اگر همه‌ی مورچگان ادب و نزاکت را رعایت می‌کردند، همانند سلیمان رونق و شکوهی می‌یافتند.

هوش مصنوعی: مرد واقعی کسی است که در مسیر عشق، هر کاری انجام دهد، تماماً طبق دستورات و خواسته‌های معشوق باشد.

هوش مصنوعی: کیست آن مرد فقیر که تصمیم دارد به مکان خلوت پادشاه برود؟

هوش مصنوعی: وظیفه تو این است که مثل پروانه، جان‌ات را به شمعی که درخشندگی و روشنی دارد، تقدیم کنی.

هوش مصنوعی: مانند پروانه که به شمع عشق می‌ورزد و با شتاب و شور و شوق به دور آن می‌چرخد و پرواز می‌کند.

هوش مصنوعی: شمع نمی‌تواند زیبایی و شوق خود را تحمل کند و به همین دلیل به سمت شمع می‌رود تا خود را قربانی آن کند.

هوش مصنوعی: عشق به قدری جذاب و گیج‌کننده است که مانند من و تو در این دنیا سرگردان می‌شویم.

هوش مصنوعی: زلف نامنظم او به اندازه‌ی یک تار مویش، همه‌ی اساس و بنیاد دین اسلام را به هم می‌ریزد.

هوش مصنوعی: اما چیزی از زیبایی چهره او باعث می‌شود که همه معبدها پر از ایمان و اعتبار گردند.

هوش مصنوعی: در اندوه عشق او، دل عطار به شدت رنج می‌کشد و هیچ درمانی برای این درد وجود ندارد.