هوش مصنوعی: این فرد در کلامش می‌گوید که در کجا می‌توانم به جستجوی تو بپردازم؛ زیرا تو در عین حال وجود داری و در عین حال گم شده‌ای. تو آن کسی هستی که همه چیز در موردش بی‌نظیر است و من به دنبالت هستم.

هوش مصنوعی: چشمان تو برای جهان نشاط و هیجان به ارمغان آورده‌اند و این دنیا به خاطر تو، دیوانه‌وار و پرشور شده است.

هوش مصنوعی: اگر بخواهی جادوگران را با گفتار بی‌روح و خشک خاموش کنی، این نشان از چرب‌زبانی و فصاحت توست که واقعاً جالب است.

هوش مصنوعی: این ناز و اداهای تو نیز به زودی تمام می‌شود و زمانه‌ای که همه چیز در دستان توست، به زودی به پایان خواهد رسید.

هوش مصنوعی: تو گفتی که باید از من شکری بخواهی، اما این دهان آشفته من تنها متعلق به توست.

هوش مصنوعی: وقتی بهای عشق تو به اندازه صد جان است، چه کار می‌توانم بکنم با نیمی از جانم که متعلق به توست؟

هوش مصنوعی: به افراد نیکوکار و محبوب می‌گوید که نباید به بدگویی از دیگران بپردازند، زیرا هرکسی می‌تواند در دلش چیزهای خوب یا بدی داشته باشد. بنابراین، زبان انسان باید برای بیان خوبی‌ها باشد و به جای شکایت کردن و بدگویی، بهتر است زیبایی‌ها را بیان کند.

هوش مصنوعی: خط معزول تو به قدری زیبا و دلربا است که حتی دشواری‌های موجود را نیز ناتوان کرده و فرمانروایی آن فقط مخصوص توست.

هوش مصنوعی: این بیت به زیبایی و جذابیت ظاهر شخصی اشاره دارد و وضعیت او را به گونه‌ای توصیف می‌کند که مانند پارچه‌ای گران‌قیمت و زیبا به نظر می‌رسد. در اینجا، تلاش شده تا به شکلی هنری و شاعرانه ویژگی‌های ظاهری فرد بیان شود.

هوش مصنوعی: زمانی که صدای خوش خط او به گوش برسد، دیگر از احساسات غمگین و فریادها کاسته می‌شود، زیرا همه چیز به سمت زیبایی و آرامش می‌رود.