هوش مصنوعی: از زیبایی و دلربایی تو، بندگان پرهیزگار بهره‌ور می‌شوند و از چهره‌ات، ماهی روشن و دل‌نشین به دست می‌آورند.

هوش مصنوعی: چشمان تو به یک لحظه می‌تواند دل‌ها را به زانو درآورد و با یک ناز فریبنده، جان‌های زیادی را از عاشقان بگیرد.

هوش مصنوعی: اگر دل از حسادت به زیبایی‌ات خونین شود، هیچ جای نگرانی نیست، چون او از زیبایی‌ات بهره‌ای نمی‌برد.

هوش مصنوعی: خط تو مانند طوطی است که آب حیاتش در دستان توست، و از این آب حیات، شکر می‌گیرد.

هوش مصنوعی: به به! تو مانند یک اسب تندرو هستی که بر روی صفحه‌ای همانند طلا، نوشتاری سبز و زیبا به جا می‌گذاری و از آن جا طلا و ثروت می‌فروشی.

هوش مصنوعی: من طلا و ثروت ندارم، اما اگر از من جانم را هم بگیرند، حاضر هستم که در عوض جانم، چیزی ارزشمندتر به تو بدهم.

هوش مصنوعی: او به من گفت که جانم در خطر نیست، اما به من زر بده تا چشمانم بی‌خطر طلا را ببیند.

هوش مصنوعی: اگرچه لب‌هایت خشک و چشمانت اشک‌آلود هستند، اما نگران نباش که طلا هم به‌صورت خشک و هم به‌صورت تر به دست می‌آید.

هوش مصنوعی: دلربایی که زیبایی‌اش از رنگ رخ زرد عطار نشأت می‌گیرد، به مانند بتی است که از نقره جواهرات می‌گیرد.