هوش مصنوعی: شدا با خوشحالی و سرخوشی به باغ رفتم و از درختان سرو و گل‌ها صدای ناله و زاری به گوش رسید.

هوش مصنوعی: هر گلی که از بوستان بیرون آمده، به خاطر دیدن زیبایی چهره‌اش حسن می‌شود.

هوش مصنوعی: نرگس که چشم مست و زیبایش را دید، از میان گلستان بیرون آمد.

هوش مصنوعی: زمانی که لاله زیبایی و نور چهره او را دید، دلش به شدت سوخت و از دل و جانش گرفتار شد.

هوش مصنوعی: سوسن، که نمادی از زیبایی و آزادی است، وقتی از بندگی محبوب خود صحبت کرد، زبان‌های زیادی از آنچه در دل داشت، بیان کردند.

هوش مصنوعی: وقتی یوسف به کاروان رسید، صدای فریاد از کاروان به گوش رسید.

هوش مصنوعی: شور و شوقی که از دنیا به وجود می‌آید، ناشی از شیرینی خنده اوست.

هوش مصنوعی: هر تیر که از کمان رها می‌شود، از سر تیزی نگاه او نشأت می‌گیرد.

هوش مصنوعی: به خاطر زیبایی چهره‌اش و شرم از آن، از او خواستم که دعا کند و شکرگزاری به جا بیاورد.

هوش مصنوعی: چهره‌اش مانند گلستانی است که به نظر می‌رسد صدها دسته ارغوان از آن سر برآورده‌اند.

هوش مصنوعی: خورشید، با چهره‌ای زیبا و درخشان، از بالای قله‌ای نمایان شد و نورش مانند ستاره‌ای کوچک در آسمان درخشید.

هوش مصنوعی: از هر یک ذره‌ای که در این جهان وجود دارد، همچون ماهی که از آسمان برمی‌آید، پدید آمده است.

هوش مصنوعی: در خودم نگاه کردم و دیدم که نور شخصیت و وجودم در آزمونی نمایان شد.

هوش مصنوعی: یک رشته موی حجاب در میان بود، و وقتی که از آن جدا شد، مانند موی بدن من بود.

هوش مصنوعی: مرا فریب ندهید؛ زیرا کارهای من نتیجه‌ی همان کارهای زیبایی است که از شما سر زده است.

هوش مصنوعی: از هر دو دنیا فاصله گرفتم و غم تو از زندگی‌ام رخت بربسته است.

هوش مصنوعی: هر پرنده‌ای که درباره‌اش صحبت می‌شود، از مکان امن و آشیانه‌اش بیرون می‌آید و آواره می‌شود.

هوش مصنوعی: چون ویژگی‌ها و صفات تو در دو جهان شناخته شده است، آوازه و شهرتی بدون نشانه به پا خواسته است.

هوش مصنوعی: فرید، به شگفتی و حیرت از تو مشغول است و از دانش و حرف‌های تو در حیرت مانده است.