هوش مصنوعی: زمانی که طوطی خط او را بالا برد، تمامی زیبایی‌ها و جاذبه‌های جهان زیر بال او قرار گرفت.

هوش مصنوعی: به زیبایی و درخشندگی چهره‌اش، دنیا را روشن کرد و از سبزی خط حیاتش، رنگی دلپذیر ایجاد کرد.

هوش مصنوعی: لب او مانند سنگ قیمتی است که از چشمم اشک می‌ریزد و چهره‌اش مثل نقره است که بر چهره‌ام طلا می‌تاباند.

هوش مصنوعی: به خاطر زیبایی و حیا او، گل‌ها پژمرده و لب‌هایشان خشک شده‌اند، اما به راستی شگفت‌انگیز است که او دامن خیس و تر را به همراه دارد.

هوش مصنوعی: دهان باریک او همچون چشمه‌ای است که از خنده‌اش گوهرهایی به دریا می‌فرستد.

هوش مصنوعی: موهای او همچون صید دلربایی، هزاران حلقه را به هم پیوند داده است.

هوش مصنوعی: آسمان نیز به خاطر زیبایی و پیچش زلف او به دور خودش چرخید و تحت تأثیر قرار گرفت.

هوش مصنوعی: آسمان در برابر او همچون گوی به دور می‌چرخید، همچنان که چوگان به خدمت او آمده بود.

هوش مصنوعی: وقتی عطار خاموش شد، از زلف او خادمی عطری به نام عنبر آورد.