هوش مصنوعی: دوست با محبت و توجهش در دلم احساس عروج و بلندی ایجاد کرد و عشق او به قدری عمیق بود که مرا از نیاز به هر چیز دیگری بی‌نیاز ساخت.

هوش مصنوعی: دل به خاطر عشق مانند شرابی که بر خود می‌ریزد، از جان خود دست شسته و به معشوق روی آورده است.

هوش مصنوعی: او از شادی عشق مانند کسی که از شراب مست شده فریاد می‌کشد و به خاطر بی‌خودی‌اش دیگر به شرم و خودخواهی‌اش توجهی نمی‌کند.

هوش مصنوعی: زمانی که دل از خوبی‌ها و بدی‌ها پاک شد، تمام جهان به احترام او تسبیح گفت و بر او نماز خواند.

هوش مصنوعی: وقتی که چشم من را بر روی دوست دوخت، از دو طرف این چشم، وقتی که به بالا رفت، آن چشم را دوباره باز کرد.

هوش مصنوعی: ادریس قبل از اینکه زمان مرگش فرا برسد، از دنیا رفت و به زندگی دیگری دست یافت. زمانی رسید که جانش آغاز به مشاهده و درک کرد.

هوش مصنوعی: در طول مسیر، هرگز به پایان نرسید و در هر قدم، هزاران واقعیت غیرواقعی را تجربه کرد.

هوش مصنوعی: عطار چگونه می‌تواند به مدت هزار سال توصیف کند آن زیبایی و نیکی که دل او را نوازش کرده است.