هوش مصنوعی: صبح به سرعت بر شب می‌تازد و شب خود را زیر پوششی از تاریکی پنهان می‌کند.

هوش مصنوعی: گريهٔ شمع به خاطر روشنایی صبح، حالتی از درد و رنج را به همراه دارد و این حس را به کسانی که شاد و مست هستند، منتقل می‌کند.

هوش مصنوعی: ای ساقی، کمی از آن شراب قرمز به من بده؛ زیرا دل من لحظه‌ای است که می‌خواهد به درون آب برود و غرق شود.

هوش مصنوعی: برخیز و خون سیاوش را جمع کن، زیرا صبح صبحی است که تیغ افراسیاب را به همراه دارد.

هوش مصنوعی: بجنب و ساز را به دست گیر و شعری زیبا بخوان، چرا که شادی و خوشی را به ارمغان می‌آورد.

هوش مصنوعی: صبح‌هنگام، وقتی به صدای سماع گوش می‌دهی، چشمانت به خواب می‌رود و خواب آلود می‌شود.

هوش مصنوعی: موسیقیدان ما با رباب نوا می‌کند و ساقی برای ما شراب می‌آورد.

هوش مصنوعی: تمام امکانات و لذت‌های زندگی فراهم است، اما در نهایت، مرگ مانند شمشیری است که از غلاف بیرون می‌آید.

هوش مصنوعی: زندگی در این دنیا در برابر مرگ هیچ ارزشی ندارد. این سخن را کسی می‌گوید که توانایی درک و قبول حقیقت آن را داشته باشد.

هوش مصنوعی: حیف که اگر لحظه‌ای توقف کنم، زمان به سرعت بیشتری برایم پیش می‌رود.

هوش مصنوعی: عطار با مرگش باعث شده که دل من به شدت ناراحت و آتشین شود. این درد و غم به قدری عمیق است که مانند کبابی در دل من می‌سوزد.