هوش مصنوعی: سرو بلند و زیبا با ظرافت و شگفتی خود، ما را مجذوب کرده و به نوعی ما را تحت تأثیر قرار می‌دهد، گویی قصد دارد به ما آسیب برساند.

هوش مصنوعی: به زیبایی گل سرخ، خط سبزی زیبا و دلنشین به طور منصفانه جلوه‌گری می‌کند.

هوش مصنوعی: به دور تو می‌چرخد، مانند ماه که زیبایی‌اش مانند هلالی است که با عطر خوش عطرعنبر می‌درخشد.

هوش مصنوعی: با نگاهی به زیبایی و جذابیت تو، حس دلنشینی در دل ایجاد می‌کند که مانند نور رنگین از یک منشور به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: از این پس با تو رابطه‌ای نمی‌زنم، زیرا زیبایی تو باعث می‌شود که رنگ و جلوه من محو شود و درخشش خاصی مانند لعل پیدا کند.

هوش مصنوعی: هر رنگ و حالتی که در درون تو وجود داشت و آن را پنهان کرده بودی، اکنون در چهره و وجود تو نمایان شده است.

هوش مصنوعی: هر کشتی که من در خشکی به حرکت درآوردم، حالا چشمانم به دریا می‌نگرد.

هوش مصنوعی: هر لحظه دل دیگری از زیبایی‌های زلف تو به چنگ می‌آید.

هوش مصنوعی: سر زلف تو به قدری زیبایی و کشش دارد که جان‌ها را به خود جذب می‌کند. این جذبه به‌طور مستقل و تنها می‌تواند وارد دل‌ها شود.

هوش مصنوعی: امّا بر روی پشتی، چهره‌ات چون ماه، افرادی هستند که با دیدن تو از پا درمی‌آیند.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس نمی‌تواند از چنگال زلف‌های تو رها شود، زیرا زلف‌های تو همواره سبب شور و هیجان می‌شوند.