هوش مصنوعی: دل اگر عاشق او شود، دیوانه می‌گردد و وجودش به گونه‌ای می‌شود که با عدم و نیستی یکی می‌شود.

هوش مصنوعی: چهره او مانند شمع می‌درخشد و اگر عقل از عشق او چیزی بفهمد، دیوانه خواهد شد.

هوش مصنوعی: کسی باید پیدا شود که از خطر و چالش‌ها هراسان نباشد و با شجاعت به سمت روشنی و زیبایی برود، مانند پروانهای که به دور شمع می‌چرخند.

هوش مصنوعی: به خاطر آنکه این آتش همه را می‌سوزاند، در سراسر جهان شکرگزاری و قدردانی به وجود می‌آید.

هوش مصنوعی: کسی که از بودن و وجود خود ترس داشته باشد، بهتر است که در خانه و کاشانه‌اش بماند و از بیرون رفتن پرهیز کند.

هوش مصنوعی: اگر کسی از ترس جان خود به حالت ترس و لرزش بیفتد، چگونه می‌تواند به درک و دانایی برسد؟

هوش مصنوعی: کسی که به خاطر یک مقدار ناچیز طلا زندگی‌اش را از دست می‌دهد، چرا باید به دل‌مشغولی‌ها و مشکلات دنیا توجه کند؟

هوش مصنوعی: مانند ماهی که در دریا به دنبال آشنایی است، انسان نیز از دیگران که از خاک و دنیای مادی دورند، بیگانه و جدا می‌شود.

هوش مصنوعی: زمانی که دریا به یک جایی خشک می‌افتد، نباید زود قضاوت کنی و عجله کنی؛ زیرا ممکن است در آینده دوباره به وضعیتی تر و سرسبز تبدیل شود.

هوش مصنوعی: اگر تو دربارهٔ عمق این عشق صحبت کنی، احساسات و دردهای درون دل به صورت یک جام پر از خون به نمایش درمی‌آید.

هوش مصنوعی: در عمق دریا، غواصان زیادی با زیبایی‌های جادویی و افسون‌گر مواجه می‌شوند، اما این فقط در لحظه‌ای است که شجاعت و قدرت واقعی خود را به‌دست می‌آورند.

هوش مصنوعی: اگر در عمق دریا صدایی شنیده شود، تمام جاذبه و سحر آن داستانی می‌شود.

هوش مصنوعی: در این دریا که دل عطار پر از درد است، نمی‌دانم آیا او به آرامش می‌رسد یا نه.