هوش مصنوعی: عشق تو چنان عمیق و پر از شور و اشتیاق است که وجود من نمی‌تواند آن را درک کند. این عشق فراتر از توانایی‌های انسانی‌ام است و اگرچه زندگی من به تو وابسته است، اما نمی‌توانم آن را در خودم جای دهم.

هوش مصنوعی: در عشق تو، نه می‌توانم به بی‌دینی متهم شوم و نه به ایمان، چراکه مفاهیم کفر و ایمان در اینجا جایی ندارند.

هوش مصنوعی: عشق تو به قدری در دل من جا گرفته که حتی اگر مویی کوچک به آن آسیب بزند، جانم تاب تحمل آن را نخواهد داشت.

هوش مصنوعی: عشق تو آن‌قدر شدید و پرهیجان است که نمی‌توان آن را با کلمات توصیف کرد؛ مانند طوفانی که حتی در چشم یک مورچه هم جای درنگ ندارد.

هوش مصنوعی: اگر فقط یک لحظه از عشق تو آشکار شود، در هیچ کجای این دنیا نمی‌توان آن را محدود کرد.

هوش مصنوعی: اگر یوسف از پرده بیرون بیاید، نمی‌تواند به اعماق چاه و زندان برود.

هوش مصنوعی: وقتی که درد تو وجود دارد، نباید به فکر درمان دیگری باشم، زیرا درمان واقعی در ارتباط با درد تو به دست نمی‌آید.

هوش مصنوعی: ای دل، جایی که محبوب و معشوق واقعی حضور دارد، راهی وجود ندارد که کسی غیر از او در آنجا جا بگیرد.

هوش مصنوعی: به جایگاه کوچکی در دنیا بپیوند و مانند یک ذره در آنجا باش؛ چرا که در آن جا تنها خورشید درخشان می‌تواند جا بگیرد و هیچ چیز دیگری نمی‌تواند در آنجا قرار گیرد.

هوش مصنوعی: اگر جان عطار در آن مکان مقدس فانی نشود، به راحتی نمی‌تواند در آنجا آرام بگیرد.