هوش مصنوعی: زلف‌های تو مانند دام و دانه‌ای است که هر شکار و صیدی که به دست می‌آوری، برایت مجاز و حلال است.

هوش مصنوعی: خورشید دائماً در چنگال شب گرفتار می‌شود و به این ترتیب همیشه به دور آن در حال گردش است.

هوش مصنوعی: مانند نقطه‌ای سیاه که بر چهرهٔ آفتاب نمایان می‌شود، تو نیز در زیبایی و پرتو دلنشینت، نقصی به چشم می‌خوری.

هوش مصنوعی: دل درگیر و آشفته جمال و زیبایی موی سیاه توست، و جان من که تشنه و آزاده است، به دنبال چشمه‌ای زلال و پاک است.

هوش مصنوعی: از دنیای زیبایی، با مهربانی، به تو چیزی آورده که می‌تواند سال‌ها تو را خوشحال کند.

هوش مصنوعی: صورت زرد و آبی، لباس خورشید، سرگردان در پی تو داده شده است.

هوش مصنوعی: تو در خواب هستی و ستاره‌ها به تماشای زیبایی تو در طول شب در شگفتی مانده‌اند.

هوش مصنوعی: تو تمام زیبایی‌ها را داری و جالب اینجاست که هلال ماه هم به واسطه زیبایی‌ات به چشم می‌آید.

هوش مصنوعی: پرنده‌ای شگفت‌انگیز وجود دارد که نمی‌تواند در آسمان بزرگ جا بگیرد، با بال‌های خود.

هوش مصنوعی: هرگز کسی به اندازه‌ای که من به تو می‌رسم، نمی‌تواند به خیال تو دست یابد.

هوش مصنوعی: آثار و نشانه‌هایی از تو باقی نمانده است، به‌طوری‌که هیچ‌کس نمی‌تواند به شما دسترسی پیدا کند یا شما را در هیچ وضعیتی پیدا کند.

هوش مصنوعی: عطار می‌خواهد بسیار درباره تو صحبت کند، اما از این کار خسته است و حوصله‌اش سر رفته است.