هوش مصنوعی: هر قلبی که به عشق بی‌خبر و نشانی از خودش رفته باشد، در پردهٔ عدم پنهان شده است.

هوش مصنوعی: از وجود خود دوری کن، زیرا این مسیر می‌تواند به سوی نابودی برود.

هوش مصنوعی: تا زمانی که خودت به مرز و نشانه‌ای نرسی، نمی‌توانی از این وضعیت و شرایط عبور کنی.

هوش مصنوعی: کسی که درونش پر از گنج و ارزش است، زمانی به مقصد می‌رسد که آنچه که مانع پیشرفت او بوده، از میان برود.

هوش مصنوعی: طی کردن مسیری که برای انسان‌ها سال‌ها طول می‌کشد، فردی در یک لحظه از آن عبور کرد.

هوش مصنوعی: ای دل خواب‌آلود، عمر تو به سرعت می‌گذرد. تا چه زمانی به خواب خواهی ماند در حالی که زندگی به سمت جلو در حرکت است و کاروان زندگی از چنگت می‌گریزد؟

هوش مصنوعی: ای دوست و زندگی، چرا بی‌حالت نشسته‌ای؟ بلند شو که زندگی به پایان رسید و جهان هم از دست رفت.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که از میان همه چیزهایی که در زندگی وجود دارند، این راه برای کسی که بدون نشانه و نشان‌دهی حرکت کرده، به دست آمده است. یعنی شخصی که از مسیر خود مطمئن نیست و فقط به جلو می‌رود، به نتایج یا اهدافی که برایش مهم هستند، دست پیدا می‌کند.

هوش مصنوعی: وقتی تو از زمین و دنیا بی‌خبر هستی، چگونه می‌توانی به آسمان و فراتر از آن فکر کنی؟

هوش مصنوعی: مرغی که از شاخهٔ دنیا رفت، به دانهٔ زمین نیاز داشت.

هوش مصنوعی: عطار وقتی که لذت نیستی را درک کرد، از وجود خودش جدا شد و به جهانی دیگر رفت.