هوش مصنوعی: امشب، ابرها چهره‌ی زیبای ماه را پوشانده‌اند و زیبایی او را به خوبی نمی‌توان دید.

هوش مصنوعی: هر روز چشم به در دوخته‌ام تا این‌که تو با احترام و عظمت امشب بیایی.

هوش مصنوعی: من و تو هر دو کامل هستیم و هیچ کس را امشب از حال و هوای ما باخبر نکن.

هوش مصنوعی: من نمی‌توانم کارم را انجام دهم زیرا تو دوباره امشب بی‌دلیل به سرکشی و بی‌نظمی مشغول شده‌ای.

هوش مصنوعی: هرچند که تو مدام در حال شکستن حریم‌ها و تجاوز به حدود هستی، اما tonight شب است و نیازی نیست که این کارها را بیشتر از این ادامه دهی.

هوش مصنوعی: تو مانند شمعی هستی که نورافشانی می‌کند و دنیا به خاطر تو روشنایی دارد. من همچون پروانه‌ای هستم که برای تو و جذب نور تو می‌سوزم و جانفشانی می‌کنم.

هوش مصنوعی: من همچون پروانه به پای عشق افتاده‌ام و امروز شب نمی‌خواهم سر از این عشق بلند کنم.

هوش مصنوعی: عمر من مانند شعله‌ی شمعی است که به سرعت در حال تمام شدن است. حالا که فرصت کوتاهی دارم، چرا باید امروز را به لذت‌جویی و ناز و نوازش بگذرانم؟

هوش مصنوعی: به طور خلاصه می‌توان گفت: در چهره من، مانند صبح که روشن و شاداب است، لبخند بزن. من چون شمعی هستم که در این شب غمگین نمی‌خواهم خاموش شوم.

هوش مصنوعی: بی‌تو روزهای زیادی را با درد و عذابی گذشته‌ام، حالا که امشب می‌خواهی به من آسیب بزنی، تنها می‌توانم بگویم که در این شرایط چه سوزی در من ایجاد شده است.

هوش مصنوعی: پرنده‌ی دل در قفس سینه‌اش به شدت از شوق پرواز در شب برنامه‌ریزی می‌کند.

هوش مصنوعی: دل من را از دانه و خوراک خود محروم نکن، چرا که صدای تو امشب مرا به سمت خود جلب کرده است.

هوش مصنوعی: راز خود را فاش نکن، مثل صبح زود که تو در تنهایی و بدون کسی هستی.

هوش مصنوعی: دل عطار را مانند شیشه‌ای می‌دان، سنگ را بر روی شیشه نینداز و بگذار امشب آرامش داشته باشد.