خون دل ماست یا دل ماست رو میشه تفسیر کنید؟!
با سپاس

گرامی محمد رضا
خون دل ماست یا دل ماست
خونی که ز دیده‌ها برون گشت
میگوید: در عشق یار دلخونم ، نمی دانم این از دلخونی من است که به جای اشک از دیده ام، روان است یا واقعاً دل من است که پاره پاره شده و از چشمانم بیرون می ریزد

سلام خدمت دوستان گنجوری، بیت "از بس که به خون بگشت خون گشت" رو نمی فهمم، کسی می تونه زحمت بکشه توضیحی بده؟

خود حال دلم چگونه گویم

کان کار به جان رسیده چون گشت

دل اسیر روی دلستان است و کار به جان رسیده یعنی درد بی قیاس شده و سوز عشق به غایت رسیده.

بر خاک درت به زاری زار

از بس که به خون بگشت خون گشت

از شور و تشویر من این دل بر خاک در تو غلتیده و چندان پاره شده که همه خون گشته.

خون دل ماست یا دل ماست

خونی که ز دیده‌ها برون گشت

این دل پاره که همه خون شده از چشم چون اشک جاری شده و حال با خود می‌گویم که این خون دل است یا خود دل است؟