هوش مصنوعی: من امیدی به وصال تو ندارم و در این داستان، جز خیال تو چیزی برای من باقی نمانده است.

هوش مصنوعی: در جدایی تو، مثل کسی که از تشنگی می‌میرد، حس می‌کنم که هیچ آبی از لبان تو برایم نمی‌ریزد.

هوش مصنوعی: تو مانند شمعی هستی و من مانند پروانه؛ نمی‌توانم به‌راحتی در کنار تو باشم.

هوش مصنوعی: من از زیبایی تو دور هستم، زیرا از تحمل آن زیبایی فراتر هستم.

هوش مصنوعی: با درد جدایی زندگی می‌کنم و می‌گویم که آرزوی وصال و دیدار آن معشوق را ندارم.

هوش مصنوعی: هر چند وصل تو کاری دشوار و ناممکن به نظر می‌رسد، اما هیچ کاری فراتر از توان من نیست.

هوش مصنوعی: اگر قرار نیست به تو وصل شوم، برای من هیچ چیز مهم نیست و به هیچ چیز اهمیت نمی‌دهم.

هوش مصنوعی: مرا دیوانه کن که خود به خود تو بهتر و کامل‌تر هستی، چرا که من تا زمانی که در خودم هستم، کمالی ندارم.

هوش مصنوعی: اگر به آرامی و یکی یکی بسوزیم، مانند شمع، لحظه‌ای از سوختن خود ناراحت نمی‌شوم.

هوش مصنوعی: من با عشق و امکان پرواز تو، به آسمان‌ها می‌روم، چرا که در لحظه‌ای که با تو نیستم، احساس آزادی و پرواز ندارم.

هوش مصنوعی: اگر من بدون تو هم wings و توانایی‌ای داشته باشم، آن پر و بال هم فقط به خاطر تو به حساب می‌آید و هیچ کاربردی ندارد.

هوش مصنوعی: هرچقدر که به فرزند خود محبت کرده‌ام و برایش زحمت کشیده‌ام، اگر بخواهم دلم را به درد بیاورم یا آسیبی به او برسانم، این کار بر من حلال نیست.

هوش مصنوعی: عطار نمی‌تواند به خوبی درد تو را بیان کند، چرا که برای گفتن آن توانایی و استعداد لازم را ندارد.