هوش مصنوعی: ای دل، به خاطر کسی که دوستش داری، جانت را از دست نده، زیرا او در دسترس نیست. با درد و رنج او کنار بیا، چرا که درمانی برای این درد وجود ندارد.

هوش مصنوعی: حداقل کاری که می‌توانی در برابر دوری و جدایی انجام دهی، صبوری و تحمل کردن است، چرا که برای این وضعیت هیچ مرز و محدوده‌ای وجود ندارد.

هوش مصنوعی: در زیر خاک مانند دیگران پنهان شو. این بهترین راه برای توست زمانی که محبوبت در دسترس نیست.

هوش مصنوعی: ای مردی که کند حرکت می‌کنی، چرا بیشتر از این جلو می‌روی؟ بارها از قبل به جلو نرو که پیشانی (سرنوشت) واضح نیست.

هوش مصنوعی: از نگهبان درگاه او صدایی بلند نکن، چون شکوه و عظمت پادشاه قابل دیدن نیست.

هوش مصنوعی: ای دل، خوب می‌دانی که عشق حتی در کمترین مقدار کفر نمی‌تواند ظاهر شود، بلکه تنها در وسعت ایمان است که نمود پیدا می‌کند.

هوش مصنوعی: از خودت جدا شو و از ناامیدی خلاص شو، زیرا آنچه را که به دنبالش هستی، در واقع وجود ندارد.

هوش مصنوعی: از اصل و بنیاد کار، جان تو چگونه می‌تواند آگاه شود، در زمانی که در آنجا که بنیاد کار است، وجود جان محسوس نیست.

هوش مصنوعی: جان من غایب شده و در آرزوی دوباره به دست آوردن آن هستم. به قدری احساساتی و دچار درد و سختی هستم که دیگر نمی‌توانم خودم را پیدا کنم.

هوش مصنوعی: اگر عطار دل و جانش را از دست بدهد، نباید تعجب کرد که جانداری در او وجود نداشته باشد.