هوش مصنوعی: من از تو انتظار دارم که مانند طلا با ارزش و با کیفیت باشی، اما خبری از وصال تو ندارم که به آن دلخوش شوم.

هوش مصنوعی: تا کی باید در جدایی تو بمانم؟ کار من با وصال تو دیگر به پایان نمی‌رسد و هر روز سخت‌تر می‌شود.

هوش مصنوعی: برای اینکه در غم فراق تو بگریم و ناله کنم، دنیا باید سرشار از خون دل باشد، ولی چنین چیزی ممکن نیست.

هوش مصنوعی: وقتی که دل خود را به تو سپردم فقط با یک نگاه، دیگر نیازی به انتظار از تو ندارم.

هوش مصنوعی: وقتی که تو به اندازه‌ی شکر شیرین هستی، نیازی نیست که با عاشقان یکسان سخن بگویی، چون خود sweetness تو کافی است.

هوش مصنوعی: من کاملاً در فقر غوطه‌ورم و اصلاً چیزی برای ارائه به تو ندارم.

هوش مصنوعی: زمانی که تو از در وارد می‌شوی، باید جهانی پر از گنج و ثروت را ببینی و نیازی به نثار کردن نیست.

هوش مصنوعی: وقتی دیدم که دل عطار به پای تو افتاده و سرگردان است، دیگر جایی برای ایستادن ندارد.