هوش مصنوعی: ای کسی که به خاطر خودخواهی و غرور، روزهای خود را سپری کرده‌ای، اکنون وقت آن رسیده که بلند شوی و دست به کار شوی.

هوش مصنوعی: ای دوست، روزهای روشن و زیبا فرا رسیده و تو هنوز در خواب هستی. بالاخره از خواب غفلت و بی‌توجهی قدیمی‌ات بیدار شو.

هوش مصنوعی: تو مدت زیادی در آرزوها و تمایلات خود غرق بوده‌ای، حال وقت آن است که به معبود خود نزدیک شوی و از این خواسته‌ها دست برداری.

هوش مصنوعی: خیلی خیال کردی که اگر غذا نخوری، روزه‌ات به همین سادگی خواهد بود. روزه‌داری شرایط و احکام دیگری هم دارد که باید به آن‌ها توجه کنی.

هوش مصنوعی: هر بخشی از وجود تو به نوعی روزه‌دار است، بنابراین زمانی که تو روزه می‌گیری، تمامی اجزای وجودت نیز در روزه‌داری تو سهیم هستند و نزد خداوند ارزشمند است.

هوش مصنوعی: ابتدا باید سعی کنی که نظر خود را حفظ کنی تا چهره‌ات مانند گل، در چشمان دیگران با عشق و محبت تاثیر نگذارد و از عشق خود درد و خاری را به وجود نیاورد.

هوش مصنوعی: دیگر به هر چیزی که نمی‌شنوی، گوش نده؛ زیرا صحبت‌های بی‌فایده موجب سرگردانی و نابودی عقل می‌شود.

هوش مصنوعی: زبان خود را که مناسب ستایش اوست، از غیبت و دروغ دور نگه‌دار و محکم باشد.

هوش مصنوعی: دیگر در زمان افطار حرام نخور، زیرا که گناه تو از آن به هزار بار بیشتر است.

هوش مصنوعی: دیگر زیاد خواب نیا و نگذران وقت، چون در تنگی قبر، چندین خواب تو را در بر نمی‌گیرد و قابل شمارش نیست.

هوش مصنوعی: بهتر است به وضعیت درون خود توجه کنی و طوری عمل کنی که دیگر هیچ چیزی جز یاد خدا در آن نماند و غبار ناامیدی و بی‌خبری از دل پاک شود.

هوش مصنوعی: این شرط روزه است که اگر کسی روزه بگیرد، حتی اگر از طریق عقل به یک چیز برسد، باز هم باید از هزار نکته بگذرد. به عبارت دیگر، باید از چالش‌ها و آزمون‌های مختلف عبور کند.

هوش مصنوعی: دیگر زیاد نخور، زیرا هر کس که سیر شود، اعضای بدنش همه گرسنه و بی قرار باقی می‌مانند.

هوش مصنوعی: تو در انتظار نشسته‌ای تا ببینی چه کسی پیدا می‌شود، در حالی که مانند شمع جان خود را می‌سوزانی.

هوش مصنوعی: برای اینکه سفره‌ای بچینی و نانی درست کنی، به قدری دلبستگی و شور و شوق داری که چشمانت از همه سو به چهار سمت می‌نگرد.

هوش مصنوعی: هر قدر می‌خواهی بخور که نتوانی دم از گلو بیرون بیاوری، و اگر دم بزنی، آن دمی که می‌زنی باعث نابودیت خواهد شد.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که وقتی انسان از خوردن خوراکی‌ها سیر و پر می‌شود، دیگر نمی‌تواند بار سنگینی را حمل کند و همه چیز به دوش او می‌افتد. به عبارت دیگر، در زمان سیر شدن، فرد قادر به انجام کارهای سنگین و طاقت‌فرسا نیست.

هوش مصنوعی: این روزه نیست، اگر واقعا می‌خواهی به مقام والای روزه‌داری برسی، باید از خودخواهی و خودبینی خود جدا شوی و مانند ماری که پوست می‌اندازند، به یک حالت جدید و بازسازی‌شده دست پیدا کنی.

هوش مصنوعی: موهای تو سفید شدند و دل تو پر از غم و ناراحتی شد. تا کی می‌خواهی به این کارهای زشت ادامه دهی؟

هوش مصنوعی: ای خدا، به حق بندگان نیکوکاری که دل‌های پاک دارند، و به حق روزه‌داران، به من توجه کن و رحمت بفرما.

هوش مصنوعی: هر چیزی که تو از عطار دیده‌ای، ناپسند است، زیرا تو هیچ چیزی را به صورت پسندیده در نظر نگرفته‌ای.

هوش مصنوعی: وقتی که با در تو روبرو شد، از گناه خود پشیمان شد و از کارهایی که انجام داده بود، در حیرت و شرمندگی فرو رفت.

هوش مصنوعی: ببخش و عفو کن، زیرا تو می‌دانی که این کار شایسته است، چرا که مخلوقی که خطا کرده، از جانب آفریدگار خود کرامت و بزرگی دارد.