هوش مصنوعی: در نزد خانهٔ وزیر کشور، وثاقی (یا وثیق)، با جزئیات مختصری بدون در انتظار بود.

هوش مصنوعی: سال‌هاست که بدن خود را به این دیوار می‌مالد و کوشش می‌کند تا حاکمیتش را بر آن تحمیل کند.

هوش مصنوعی: یک نفر از نزدیکان را از دور می‌دید که این راز پنهان به طور واضح فاش شد.

هوش مصنوعی: وزیر شهر شروان از مردی پرسید: «چرا بر زمین ما دراز کشیده‌ای؟ هدف تو چیست؟»

هوش مصنوعی: او پاسخ داد و گفت: «ای منبع روشنی، امیدوارم که چشم بد از چهرهٔ تو دور باشد.»

هوش مصنوعی: من دلی پر از غم دارم و کسی نمی‌داند که در درونم چه رازی نهفته است، حتی تو که بالاترین مقام را داری.

هوش مصنوعی: زمانی که خوش‌حالی و سعادت به خانه‌ات آمده است، دل من همچون پرنده‌ای است که در دام و دانه‌ای که تو فراهم کرده‌ای گرفتار شده است.

هوش مصنوعی: من به هر طریقی سعی می‌کنم تا وجودم را به دیوار فشار دهم، شاید روزی تو به خانه‌ام چیزی بدهی!

هوش مصنوعی: این سخن به دل و جان او خوشایند آمد و باعث شد که دامن و دهانش پر از طلا و نعمت شود.

هوش مصنوعی: حضرت به مقام بالایی رسید و فرمانش بر تمام موجودات جاری شد.

هوش مصنوعی: اگر کسی بخواهد که به مقام و منزلتی برسد و در نزد پادشاه قدر و منزلت پیدا کند، باید تلاش کند و سختی‌ها را به جان بخرد.