هوش مصنوعی: ای انسان خردمند، از من یاد بگیر: خشم و عتاب را مهار کن و اجازه نده که بر تو چیره شوند.

هوش مصنوعی: کلاه نو را بر سر بگذار، اما نه از سر حرص و طمع که کم و کاستی آن را احساس کنی.

هوش مصنوعی: از خشم او، چشم پر از طمع به خواب نمی‌رود، مثل باد، به بی‌خوابی آموخته‌ام.

هوش مصنوعی: او را به تسلط درآور و به او یاد بده که به جای نان، دیگران را فریب ندهد.

هوش مصنوعی: اگر او را تحقیر کنی، مثل یوسف او را عزیز و محترم می‌کنی.

هوش مصنوعی: زمانی به پایان رسیده که خوشبختی و سعادت درهای خود را به روی انسان‌ها گشوده است، و علم غیب و واقعیت‌های بشری را در این باره معرفی می‌کند.

هوش مصنوعی: زیر حقه مشعلی وجود دارد که نمی‌توان آن را به سادگی با چند مهره معمولی مقایسه کرد. این اشاره به وجود چیزی با ارزش و قابل توجه دارد که به راحتی قابل شمارش یا ارزیابی نیست.

هوش مصنوعی: هر گاه کمکی لازم بود، زمان آن است که از زندگی و فرصت‌های عمر زن و مرد بهره‌برداری شود.

هوش مصنوعی: دو خادمی که به دنبالش هستند، بی‌وقفه در حال حرکت‌اند؛ یکی رومی و دیگری هندی.

هوش مصنوعی: زمین، خانه و محل زندگی مردم ستمدیده و پایین‌رده است، در حالی که آسمان، برای آنها فراتر از این دنیا است. اما برای اهل فضیلت و نیکوکار، سرای علویان، همچون یک درگاه و آستانی است که به جایی مقدس و با ارزش منتهی می‌شود.

هوش مصنوعی: با دقت و توجه به این سخن گوش فرا ده و جان و بدن خود را فدای این کلام ارزشمند کن.

هوش مصنوعی: وقتی که فرصت برای انجام کار وجود دارد، بهتر است کار را انجام دهیم، زیرا اگر بعدها پشیمان شویم، هیچ فایده‌ای نخواهد داشت.

هوش مصنوعی: دل خود را مانند شمعی روشن کن و از استادان درس علم و دانش را یاد بگیر.

هوش مصنوعی: اگر با جان و دل به استاد خود خدمت کنی، در نتیجه به مقام و مرتبه‌ای همچون استاد خواهی رسید.

هوش مصنوعی: اما فکر تو به گونه‌ای نیست که بتواند معما بگوید، زیرا جان و روحی در آن وجود ندارد.