هوش مصنوعی: سلیمان به مرغ سخنگو گفت: چرا مانند رندان و بی‌خیال‌ها غم و اندوه به دل داری؟

هوش مصنوعی: گاهی شاد و سرخوش هستی و گاهی متوجه و بیدار، گاهی در خواب و گاهی در حال بیداری.

هوش مصنوعی: تمام پرندگان به خاطر غم و اندوه، بر روی خاک نشسته‌اند و چهره‌هایشان را به سمت زمین کرده‌اند.

هوش مصنوعی: همه از غم و اندوه و درد رنج می‌برند، اما کسانی که فرودست و معمولی هستند، از هر آنچه که پست و بی‌ارزش است، رها و آزاد هستند.

هوش مصنوعی: تو برای هر لحظه از زندگی‌ام جشن و سروری برپا می‌کنی، اما نمی‌دانم که تو یک پیرو آتش‌پرستی هستی یا پیرو دین زرتشتی.

هوش مصنوعی: نوشیدن شرابی را تجربه کن که در مستی آن، شادابی و سرزندگی نیست و در واقع، لذت واقعی در وجود ندارد.

هوش مصنوعی: نوشیدنی‌ای بنوش که روح تو را شاد کند و در عین حال، دل تو از حالتی ناخوش آزاد باشد.

هوش مصنوعی: اگرچه شرابی که انسان را مست می‌کند دارای ویژگی‌ها و صفات خوبی است، اما اگر به مانند آب حیات باشد، باز هم آن را ممنوع و حرمت‌دار بدان.

هوش مصنوعی: شراب را به خاطر افرادی که با افراد ناشایست می‌نوشیدند حرام کردند.

هوش مصنوعی: در بین افراد ناشناس و بی‌فرهنگ، مستی نکن، زیرا این کار باعث می‌شود رازها و اسرار انسان‌ها فاش شوند.

هوش مصنوعی: خوشحالی ناشی از مستی او ارزش ندارد، زیرا زینت و زیبایی عروسی که تنها یک شب می‌ماند، ارزشی ندارد.

هوش مصنوعی: چیزی نخور که عقلت را تحت تاثیر قرار دهد و باعث شود همیشه در اوهام و خیال‌های بی‌اساس زندگی کنی.

هوش مصنوعی: به چیزی که باعث اندوه و عذاب تو می‌شود، توجه نکن، زیرا آن می‌تواند به یک درد و بلا تبدیل شود که همیشه با تو خواهد بود.