هوش مصنوعی: سلام و درود از سوی او بر روح کسی که در جهان مانند او وجود ندارد.

هوش مصنوعی: مَلَائِکَت (فرشتگان) همه وابسته به انسان هستند و هیچ‌کس با کسی دیگر ارتباط و دوستی ندارد.

هوش مصنوعی: آفرینش انسان به عنوان بهترین و برترین موجودات، نماد خرد و بینش است و این ویژگی‌ها همچون تاجی بر سر او قرار دارند.

هوش مصنوعی: عقل و فهم عمیق به زیبایی صورت او مزین می‌شود و از لطافت و نسیم کوی او خوشبو می‌گردد.

هوش مصنوعی: همه موجودات و عالم هستی، از زمین و آسمان گرفته تا جایگاه‌های بالاتر مانند عرش و کرسی، همراه با بهشت و جهنم، و همچنین موجودات جنی و انسی، در یک نظام بزرگ و متصل قرار دارند.

هوش مصنوعی: به خاطر اوست که از دل پاک بشنو، چون دلی روشن و معصوم دلیلی دارد.

هوش مصنوعی: پیام این بیت به بیان این نکته می‌پردازد که مقام و جایگاه انبیا و اولیا به قدری بالا و ارزشمند است که حتی در زیر زمین نیز نشانه‌های بزرگی از آنان وجود دارد. در واقع، مرفه بودن انبیا نشان‌دهنده‌ی مقام والای آن‌هاست و ارتباط معنوی و روحی که با اولیا دارند، همچنان در خاک و در زیر سطح زمین نیز حس می‌شود.

هوش مصنوعی: وجود او به قدری با ارزش و عظیم است که انبیا از او نیازمند می‌شوند و اولیا برای او در مقام احترام تاج بر سر می‌گذارند.

هوش مصنوعی: پیروزی و موفقیت پیامبران و اولیای الهی از او ناشی می‌شود. چه بگویم اگر خودت بدانی که همه چیز به خود او بستگی دارد.

هوش مصنوعی: در این دنیا هر کس که به مقام و منزلت بالایی دست یابد، از خاک و ریشه‌اش فاصله می‌گیرد و به جایگاهی والا و سروری می‌رسد.

هوش مصنوعی: او که از تمامی مخلوقات برتر است، به خاطر خوشحالی و سروری که در دلش جای گرفته، از آفرینش فراتر رفته است.

هوش مصنوعی: در شب معراج، همه به دنبال او بودند و او پیشوای آنها شد.

هوش مصنوعی: گاه او با یک اشاره مانند سیم، به شمشیرش فرمان می‌دهد و ماه را به نیم تقسیم می‌کند.

هوش مصنوعی: روش معجزه‌اش گاهی چون سوسمار و گاهی چون عنکبوت، در پس پرده قرار دارد.

هوش مصنوعی: معنی این بیت این است که ویژگی‌های ناپسند و بدی‌های یک شخص، مهم‌تر از ظاهر او است، حتی اگر آن شخص به ظاهر زیبا و خوش‌چهره باشد. در واقع، باطن و رفتار یک فرد بر ظاهر او ارزشی بیشتری دارد.

هوش مصنوعی: هنوز آدم در حالت خامی و ناپختگی قرار داشت، اما در آن زمان وجود نازنینش به جان و روح تبدیل شده بود.

هوش مصنوعی: اگر کسی به ظاهر آدم شبیه باشد، در واقع پدر او، پدر آدمِ پسر است.

هوش مصنوعی: اعمال انسان‌ها به واسطه ارتباطشان با خداوند ارزش و پذیرش پیدا می‌کند. اگر عملی مورد قبول قرار گیرد، این قبولیت به واسطه اوست.

هوش مصنوعی: برای ستایش خداوند، تمامی رهروان به یک جا جمع شدند و گرد هم آمدند.

هوش مصنوعی: نام او محمد است و در دین اسلام او را بشناس، زیرا شناخت نامش به فهم حقیقت او کمک می‌کند.

هوش مصنوعی: خدا را به عنوان یکتای بی‌نظیر بخوان و پیامبر را به عنوان بنده‌ای که در عبادت او به تمام معنا تسلیم است، بشناس.

هوش مصنوعی: وقتی که خداوند یگانه و دانا است، پیامبر از نظر بندگی بی‌نظیر و بدون همتاست.

هوش مصنوعی: بهتر است با تمام وجود و احساس، به ابراز مفاهیم بپردازی و از شنیدن معانی با دل و جان لذت ببری.

هوش مصنوعی: معانی و مفاهیم را در زمان خود مهم بشمار، زیرا افراد با دانش و دانایی به دنبال فهم و درک این معانی از تو هستند.

هوش مصنوعی: زمانی که به آن وضعیت برگشتم، متوجه شدم که با عقل و خرد خود هم‌راستا و هم‌صدا شدم.

هوش مصنوعی: من به جان گفتم که کاملاً تسلیم نظرات او شده‌ام و سرم بی‌نهایت دوست دارد که فدای خاک پای او شود.

هوش مصنوعی: من مانند ذره‌ای از وجود او هستم و دل و جانم مانند خورشید از آن حضرت پر از امید و روشنایی است.

هوش مصنوعی: اگر وجود ناچیز من نمایان شود، از نور خورشید وجودش روشنایی خواهد گرفت.

هوش مصنوعی: وقتی که تمام عالم معنا را درک کردم، تفکری در ذهنم شکل گرفت که دور از انتظار است.

هوش مصنوعی: در غیر این صورت، هیچ‌کس نخواهد توانست وجود کوچک‌ترین ذره‌ای از جهان را در آغوش بگیرد.

هوش مصنوعی: ای مرد بی نظیر، حرف از جایی بیرون می‌آید که من به عنوان دلیل و دلیل خودم را در این میان قرار می‌دهم.

هوش مصنوعی: به جان و دل گوش کن، هیچ‌کس بهتر از من درباره این موضوع صحبت نکرده است.

هوش مصنوعی: اگر حرف او را با بی‌توجهی و ناپسند بگویی، درکی از آن نخواهی داشت و فایده‌ای نخواهد داشت.

هوش مصنوعی: اگر درباره‌ی شیوه‌ی او صحبت کنی، به نوعی می‌توانی دو صد حرف و پندی درست کنی که در زیبایی و ارزش، به مرواریدهای بهشتی شباهت دارند.

هوش مصنوعی: با اجازه و لطف از وجود مقدس، حالا می‌توانم با جرأت و شجاعت سخن بگوییم.

هوش مصنوعی: وقتی از آن بزرگوار اجازه دریافت کردم، از این نمی‌ترسم که کلامم بر اساس فطرت پاکم، زیبا و خوشایند خواهد بود.

هوش مصنوعی: چون کسی از وجودی آگاه است که از دنیای دیگر می‌آید، پس او هیچ نقصی ندارد و تنها کسی که در این دنیا به چنین معرفتی دست پیدا کند، می‌تواند او را درک کند.

هوش مصنوعی: من به گونه‌ای سخن می‌گویم که هر عارفی که بشنود، جان و دل خود را به او تقدیم کند.

هوش مصنوعی: وقتی انسانی با ارزش و جایگاه بالا به دنیا می‌آید، هرگز درک عمیق از معنا و مفهوم واقعی زندگی را نخواهد داشت، مگر اینکه در سختی‌ها و دردها تجربه کسب کند.

هوش مصنوعی: سخن در حقیقت خود معانی عمیقی دارد و کسی که به دنبال فهم آن معانی است، مانند یک درویش می‌شود که در جستجوی درک و شناخت حقیقت است.

هوش مصنوعی: اگر سخن با معانی درست و صحیح باشد، چرا باید از گوینده انتقاد و شکایت کرد؟

هوش مصنوعی: بله، کسانی که به سخن و گفتار اهمیت می‌دهند، باید به دقت گوش دهند تا منظور و هدف گوینده را بفهمند.

هوش مصنوعی: کسی که تنبل باشد، به سخن تو نمی‌خندد. هر کسی چطور می‌تواند سخن را بپسندد؟

هوش مصنوعی: اگر او شایستگی ندارد، وقتش را با انکار کردن او خراب نکن.

هوش مصنوعی: اگر با کسی که به بت‌پرستی اعتقاد دارد گفتگو کنی و به او کنایه بزنی، او به تو خواهد خندید و تو را به چالش خواهد کشید.

هوش مصنوعی: نباید به کسی که ارزش‌ها و زحمت‌های دیگران را نمی‌شناسد، بی‌توجهی کرد یا از نادیده گرفتن او ناامید شد.

هوش مصنوعی: کسی که از این حرف‌ها بی‌خبر باشد، تمام وجودش تبدیل به داستانی خواهد شد.

هوش مصنوعی: نگران او نباش که او فردی عادت‌زده است و به این خوشبختی نمی‌تواند برسد.

هوش مصنوعی: سعادت و خوشبختی از همان ابتدا برای برخی افراد مقدر شده است، اما برخی دیگر از آن محروم مانده‌اند.

هوش مصنوعی: شقاوت برای فرد بدبخت به گونه‌ای است که او می‌گوید هزار بار گفتن خوش‌تر از این است که در این شرایط زندگی کند.

هوش مصنوعی: این شعر را می‌خوانم و می‌خندم، اما می‌دانم که او این شعر را نمی‌پسندد.

هوش مصنوعی: افرادی که به ظواهر و دشواری‌ها اهمیت می‌دهند، همیشه درگیر ساخت و ساز و تجملات خواهند بود.

هوش مصنوعی: طبع و ذوق او به قدری نابود و خراب شده است که دیگر هیچ چیز از او نمی‌تواند بروز کند. بنابراین، نگران نباشید که او چه چیزی خواهد گفت یا چه احساسی دارد.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس از درویشان چیزی نمی‌خواهد و هیچ‌کس هم به دنبال خراب کردن خانه‌ای نیست.

هوش مصنوعی: کلام و سخن درویش تنها در صورتی مفهوم دارد که انسان خود را گم نکرده باشد و در دام خودفریبی نیفتاده باشد.

هوش مصنوعی: اگر شعری قافیه نداشته باشد و چند بار از آن عذرخواهی شود، آن شعر را نپسند.

هوش مصنوعی: اگر من در زمینه وزن و قافیه نادان نباشم، به خاطر این شیوه، استعداد و ذوق کافی در من وجود دارد.

هوش مصنوعی: اما چون گزینه‌ای برای انتخاب نداشتم، نتوانستم با کلمات و ظواهر کار کنم.

هوش مصنوعی: معانی را درک کن، زیرا مانند مروارید گرانبها هستند و هدف اصلی محقق همین است.

هوش مصنوعی: من از اینکه دیگران مرا نادیده می‌گیرند و به بی‌اعتنایی آن‌ها عادت کرده‌ام، می‌خواهم که ای عزیز! جان و دلم را رها کنم و بروم.

هوش مصنوعی: اگر کسی منکر باشد یا نه، من از قول و عمل او بهره‌مند می‌شوم.

هوش مصنوعی: هیچ عاقل و دانایی نمی‌تواند به خاطر بدخواهی حسودان و انتقادهای نادان‌ها احساس امنیت کند.

هوش مصنوعی: به دوست عزیزم سفارش کردم که این شعر را از افراد نالایق مخفی نگه‌داری.

هوش مصنوعی: تو چون جواهری با ارزش هستی و باید بدانی که در کنار جواهرات دیگر قرار نمی‌گیری. زیرا کسی که به دنبال ارزش و معنای واقعی است، باید خود را از دیگران متمایز کند و به سرچشمه‌های واقعی جوهر وجودی‌اش بپردازد.

هوش مصنوعی: اگر محبوبت به دستت بیفتد، می‌خوانی که هیچ چیزی برای او شیرین‌تر از جانش نیست.

هوش مصنوعی: اگر کسی شایسته نیست، نباید از او راز خود را فاش کنی. مانند گنجشکی که باید از طعمه شدن در چنگ باز در امان بماند.

هوش مصنوعی: ای فردی که طالب حقیقت هستی، به خوبی و با تمام وجودت بدان که تا زمانی که از راز این کار باخبر نشوی، نمی‌توانی به هدف خود برسی.