بخش ۱۵ - در بیان خرقه ارادت فرماید
نخستین قسم را گویند ارادت
که بستانند از اهل سعادت
چنین خرقه ز دست شیخ پوشند
بجان در راه تعظیمش بکوشند
ز دست هیچکس پوشید نتوان
چنین خرقه یقین در راه اخوان
بترک اسم دارد قسم ثانی
چو درویشی همی باید که دانی
ز دست هر که نیکو حال باشد
عدوی نفس و جاه و مال باشد
توان پوشیدن و شاید نگهداشت
فتوح روزگار خویش انگاشت
بخش ۱۴ - درونش از دو عالم فرد باشد: لباس زاهدان و رنگ پوشانبخش ۱۶ - در بیان ریاضت فرماید: یکی دلقی و دو نان و سجاده
اطلاعات
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب شعری: مثنوی
منبع اولیه: کتابخانه تصوف
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
نخستین قسم را گویند ارادت
که بستانند از اهل سعادت
هوش مصنوعی: اولین قسم و عهد را ارادت مینامند، که از افراد خوشبخت و موفق گرفته میشود.
چنین خرقه ز دست شیخ پوشند
بجان در راه تعظیمش بکوشند
هوش مصنوعی: این متن به اهمیت و ارزش تقدیری که برای یک شخصیت معنوی یا مذهبی قائل هستند، اشاره میکند. مردم به خاطر احترام به او و تلاش برای ارج نهادن به مقامش، حتی لباسهای خاصی که به او نسبت داده میشود را بر تن میکنند. آنها در راه بزرگداشت و احترام به این شخصیت تلاش میکنند.
ز دست هیچکس پوشید نتوان
چنین خرقه یقین در راه اخوان
هوش مصنوعی: هیچکس نمیتواند مثل این خرقهی یقین را در مسیر برادران پنهان کند.
بترک اسم دارد قسم ثانی
چو درویشی همی باید که دانی
هوش مصنوعی: نامی نکو دارد آن کسی که در ماهیت و حقیقتش باید بر دوش درویشی آگاه باشد.
ز دست هر که نیکو حال باشد
عدوی نفس و جاه و مال باشد
هوش مصنوعی: آدمی که در وضعیت خوبی قرار دارد، باید از دشمنی با نفس خودش، همچنین از حرص به شهرت و ثروت دوری کند.
توان پوشیدن و شاید نگهداشت
فتوح روزگار خویش انگاشت
هوش مصنوعی: توانایی لباس پوشیدن و شاید نگه داشتن موفقیتهای زندگیات را در ذهن خود تصور کن.