هوش مصنوعی: اصلی‌ترین موضوع این است که ایمان، نگهدارنده‌ی یار توست و او را همانند جانت در دل خود حفظ می‌کنی.

هوش مصنوعی: ایمان مانند ریشه‌ای است که درخت اسلام را می‌سازد و احسان مانند میوه‌ای است که از این درخت می‌روید.

هوش مصنوعی: زمانی که ایمان ریشه‌دار و قوی در دل انسان به وجود بیاید، او قادر خواهد بود در هر دو جهان، چه دنیا و چه آخرت، به خوبی و با موفقیت پیش برود.

هوش مصنوعی: از ریشهٔ محکم و قوی، شاخه‌ای برمی‌خیزد که نامش اسلام است، ای برادر.

هوش مصنوعی: از نهر دین و قوانین الهی به او آب بده، و مواظب باش که تا زمانی که رشد می‌کند و ثمر می‌دهد، به آن بی توجه نباشی.

هوش مصنوعی: تمام وجودت را دربرمی‌گیرد و شادی را به تو بازمی‌گرداند تا از غم‌های کهنه‌ات رهایی یابی.

هوش مصنوعی: درختی که بار می‌دهد، زمانی به ثمر می‌رسد که با بارش باران، میوه‌های شیرین به دست آید.

هوش مصنوعی: زبانت را با وجود او زینت بخش و با این اعتراف، جانت را هم ثابت کن.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی میوه‌ات به دور از بر باشد، باید یاد بگیری که در کنار هم زندگی کنید و از هم فاصله نگیرید.

هوش مصنوعی: اگر از ایمان دور شوی، اسلام تو نیز از تو جدا خواهد شد و بدون ایمان، نور و روشنی نخواهی داشت.

هوش مصنوعی: اگر ایمانت بدون اسلام باشد، بدان که اعمالت ناپخته و نادرست است.

هوش مصنوعی: اگر در ایمان به اسلام نیستی، به هم‌راهی کسی با شخصیت تاریک و بدی می‌پردازی، وقتی که در پیشگاه داور قرار می‌گیری.

هوش مصنوعی: درختی که برگ ندارد، هرگز سرسبز و بزرگ نمی‌شود و بی‌ریشه نیز نمی‌تواند شکوفا شود.

هوش مصنوعی: زمانی که اسلام و ایمان با قوت و شدت وجود داشته باشند، انسان واقعی و کامل به وجود می‌آید.

هوش مصنوعی: وقتی که نتیجه احسان و خوبی دو طرف روشن شود، می‌توان گفت که تو تنها و بی‌نظیر هستی.