هوش مصنوعی: عالَم در مسجد خوابش برد و آن جاهل در حال نماز ایستاده بود.

هوش مصنوعی: یک نفر ابلیس را دید که ایستاده بود، از او پرسید که چرا اینجا هستی و چه کار می‌کنی؟

هوش مصنوعی: لعین گفت: اکنون می‌خواهم جاهل را از راه بیرون برم.

هوش مصنوعی: اما من از تحمل و صبر آن چیزی ندارم، چون از آن دانای خوابیده می‌ترسم.

هوش مصنوعی: اگر آن فرد آگاه نبود، من هم خودم را محکم به او نمی‌بستم، چون آن نادان مانند موم در دست من بود.

هوش مصنوعی: این بیت به حالتی اشاره دارد که یک صوفی به ظواهر خود مشغول است و در عین حال، در درک واقعیات و معانی عمیق‌تر زندگی ناتوان مانده است. او با صبر و حلم خود در عمیق‌ترین مسائل زندگی در جا مانده، و به نوعی جهل خود را در این حالت نشانه‌گذاری می‌کند.

هوش مصنوعی: در این دریای عمیق و پرخطر، باید غرق شد و به دنبال هنر و حقیقت بود، نه به دنبال تظاهر و ظواهر فریبنده.

هوش مصنوعی: مثل خس و خاشاکی که بر روی دریا شناور است، تو هم مانند یک غواص نمی‌دانی که در عمق زندگی چه چیزهایی وجود دارد و چه قدر می‌توانی در این دنیا به چیزهای بزرگ دست پیدا کنی.

هوش مصنوعی: چقدر می‌خواهی در مورد این موضوع صحبت کنی؟ در نهایت، تو هنوز در ابتدای راهی و به جایی نرسیده‌ای.

هوش مصنوعی: چرا خود را دور زندگی خوش بگردانی، در حالی که نام نیکو را از رنج‌دیدگان دور می‌کنی؟

هوش مصنوعی: اگر در مسیر دین قرار داشتی، به خاطر خودخواهی و ناپختگی‌ات، درد و رنجی را متحمل می‌شدی.

هوش مصنوعی: هر کسی که به زحمت و سختی دچار شود، تمام وجود و احساسش به محبوبش وابسته می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر تو هرگز دردی از دین خود تجربه نکنی، هرگز به یقین واقعی درباره آن نخواهی رسید.

هوش مصنوعی: هر کسی که در این مسیر با دل و اراده است، به درد می‌خورد، زیرا او عروس بهشت را در دستان خود دارد.

هوش مصنوعی: اگر کسی سخنی را با دل پر از درد بگوید، کسی که آن را بشنود، به او شایستگی و بزرگی خواهد رسید.

هوش مصنوعی: صحبتی که بر اساس علم و دانش باشد، برای من ارزشمند است و از کسانی که دل‌های روشنی دارند، خواسته‌ام که به این نوع گفتار توجه کنند.

هوش مصنوعی: اگر علم برتر و خاصی داری، دوست عزیز، علم تو مانند مغز است که عمق و حقیقت را در خود دارد، در حالی که علم ما فقط سطحی و ظاهری مانند پوست است.

هوش مصنوعی: وقتی که دانش و آگاهی در تو وجود دارد، باید آن را به عمل درآوری. پس از به دست آوردن علم و عمل، می‌توانی به کشف اسرار بپردازی.

هوش مصنوعی: شترمرغی که هنگام کار مثل مرغ زحمت می‌کشد و وقتی به وقت غذا می‌رسد مانند شتر رفتار می‌کند.

هوش مصنوعی: باید برای تو که دانش دین داری، عملی در خور آن دانش انجام دهی.

هوش مصنوعی: اگر در دین کمی عمل و رفتار خوب داشته باشی، این خیلی ارزشمندتر از آن است که فقط حجم زیادی از علم دینی داشته باشی بدون عمل.

هوش مصنوعی: برو انجام کاری کن که این کار ناپخته است، زیرا دانش دین تو کلامی کامل و اثرگذار دارد.

هوش مصنوعی: اگر کسی بداند و عمل نادرستی انجام ندهد، به او بگرید، زیرا او بر خود می‌خندد.