شخصی که شغلش کنّاسی بود از کارش بیرون رفت و گذرش بر دکان عطاری‌یی افتاد. (کناس‌: سرگین کش‌، مستراح روب‌.‌)

همین‌که بوی خوش دکان عطاری به مشامش رسید همانجا افتاد و غش کرد.

کی می‌توانست بوی خوش را تحمل کند؟ تو گفتی که مُرد.

مرد عطار که او را دید به کمکش شتافت و گلاب و عود آورد.

وقتی‌که از گلاب و عود بر روی و صورتش پاشید حال کناس بدتر شد.

کناسی دیگر که این احوال را دید. مقداری نجاست در برابر بینی آن بیهوش گرفت.

چونکه بوی نجاست به مشامش رسید دو چشمش باز شد و به هوش آمد.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس با بوی ناخوشایند بدعت آرام نگرفته، بلکه نسیم خوش بوی سنت نادیده را می‌وزد.

هوش مصنوعی: اگر روحی به دماغش برسد، چراغ دلش خاموش می‌شود.

هوش مصنوعی: کسی در این حال ناپایدار و متغیر نفس نیست که گاهی پر از احساس و شور و گاهی خالی و بی‌احساس باشد.

هوش مصنوعی: اگر بویی از اسرار به او برسد، به همان اندازه متواضع و خاضع می‌شود که سرنگون در برابر عظمت و بزرگی.

هوش مصنوعی: بهتر است که به شتر جالبی را نچسبانی و مگس را به طاووس نزدیک نکنید، چرا که هر چیز به اندازه و شایستگی خود ارزش دارد.

هوش مصنوعی: اگر مانند آبی که در چله (فصل سرد) در مدت سی سال جریان پیدا کند، به تو بپیوندد، این سر (فکر و عقل) تو را به شصت قسمت تقسیم خواهد کرد.

هوش مصنوعی: تو در این مسیر خودت را گم کرده‌ای؛ نه به مقصدی رسیده‌ای و نه از چیزی باخبر هستی.

هوش مصنوعی: افرادی که در مسیر حقیقت و عشق به هدف نرسیدند، کسانی بودند که فقط به ظاهر و تظاهر پرداختند و نتوانستند عمق احساسات و محبت‌های خود را بیان کنند.

هوش مصنوعی: در میدان نبرد، همچون چوبی که در بازی چوگان بر زمین می‌افتد، مردان جنگ به شکست روی می‌آورند و هیچ‌کس نمی‌تواند این چالش را بدون زحمت و سختی پشت سر بگذارد.

هوش مصنوعی: همه در شگفتی و حیرت باقی ماندند و زیر سایه غیرت و غیرت‌مندی قرار گرفتند.

هوش مصنوعی: در این زمان هیچ‌کس از این منطقه به طور کامل پخته و成熟 نشده است.

هوش مصنوعی: فریدونان از مسیر سوارکاری دور شدند و جز گاوان در این مکان هیچ کس دیگری باقی نماند.

هوش مصنوعی: زمانی که در یک مکان مذهبی، مانند خانقاه، وحدت و همدلی وجود نداشته باشد، افراد عادی و مردم عذاب و گناهی ندارند.

هوش مصنوعی: در عمق احساسات و دل‌های ما درب و دنیایی نهفته است که از هر دو عالم و دنیا به دست آمده است.

هوش مصنوعی: دل تو به محل خلوص و نزدیکی خدا تبدیل شده و به معرفت و یکتایی رسیده است.

هوش مصنوعی: دل تو مکان والایی است برای مشاهده حق، اما متأسفانه این حق را نمی‌توانی ببینی.

هوش مصنوعی: چشم‌انداز دل شب و روز تو، از آن توست، اما ظاهر دل تو در خاک و سختی گرفته است.

هوش مصنوعی: وقتی که از دنیای مادی و دلبستگی‌ها فاصله بگیری و به سمت حقیقت و معنویت بروی، در آن صورت، دل‌ات از این پایین‌ترین مرتبه‌ها رهایی پیدا کرده و به نور و روشنایی دست خواهد یافت.

هوش مصنوعی: من بنده‌ٔ دلی هستم که لحظه‌ای از نفس بد خودم آگاه شد و به همین خاطر از آن دوری جست.

هوش مصنوعی: افرادی که در کار و تلاش مشغول بودند، لحظه‌ای از نفس و خواسته‌های خود دل‌زده و بی‌زار بودند.

هوش مصنوعی: آن‌ها به خواسته‌های خود دست نیافتند و از آنچه دوست داشتند، بهره‌مند نشدند و به راحتی خواب آرامی نداشتند.

هوش مصنوعی: نه تنها برای آرزوی سیری چیزی به او ندادند، بلکه حتی چیزی خالی و بی‌ارزش هم به او ندادند.

هوش مصنوعی: هر کس که به دنبال آرامش دل و عشق باشد، نمی‌تواند بدون تجربه‌ی شدید دلسوزی و درد، به خوشی و امنیت واقعی دست یابد.