هوش مصنوعی: سگ را گفتند که تو زر و ثروت داری، اما او از شرم گاهی فریاد می‌زد و گاهی در حال جنگ بود.

هوش مصنوعی: چنان که سگ از سر خفت و ننگ طلا فریاد می‌زند، خواجه با دل شاد و خرسند به یک لقمه نان راضی است.

هوش مصنوعی: سگ در میان زرق و برق طلا، نمی‌تواند به جنگ بپردازد و فریاد می‌زند، هرچند چنان فریادی به گوش می‌رسد.

هوش مصنوعی: اگر از جایی تو به زمین بیفتی، صدای طلایی از تو برخیزد.

هوش مصنوعی: اگر هزاران کیسه زر و طلا هم بریزی، باز هم شایستگی آن صاحب‌خانه را نخواهد داشت.

هوش مصنوعی: ای مردی که در این دنیا به دنبال لذت‌ها و زیبایی‌ها هستی، چه چیز دیگری می‌خواهی از دنیا پرستی ببینی؟

هوش مصنوعی: چرا مانند کافران در ستایش بت‌ها به سر می‌بری و به سجده می‌افتی؟

هوش مصنوعی: چرا به راه بی‌دینی قدم گذاشته‌ای در حالی که تو همواره پول را می‌پرستی، مانند بت‌پرستان.

هوش مصنوعی: این بیت به مفهوم ارزش و اهمیت دین و ایمان اشاره دارد. در آن گفته شده که اگرچه ممکن است دین و ایمان در نظر برخی افراد بی‌ارزش به نظر برسد، اما در واقعیتی معکوس، ارزش و معنای آن بسیار بالاتر است. به عبارت دیگر، ایمان و تقوا نزد خداوند از هر چیزی با ارزش‌تر است و همان‌طور که یک جو (مقداری کم) طلا در برابر صد من (مقدار زیاد) زر فاقد ارزش به نظر می‌رسد، اما در پیش خداوند ارزش واقعی وابسته به ایمان و دین است.

هوش مصنوعی: برو و به دنیا بپرداز، بگذار که دارایی و بت‌های زرین در دست کافران بماند.

هوش مصنوعی: نباید طلا را برای ساختن بت استفاده کرد و همچنین نباید بت را جز برای انداختن و دور ریختن به کار برد.

هوش مصنوعی: اگرچه تو دارای ثروت و دارایی زیادی باشی، در روز پایانی زندگی‌ات مانند یک درویش بی‌چیز خواهی بود.