هوش مصنوعی: یک جوانی در حال حمل ظرفی است و با احتیاط حرکت می‌کند. او برای حفظ محتویات ظرف، سرش را زیر پوششی نگه داشته است.

هوش مصنوعی: یکی از افراد از او پرسید که چه چیزی بر پایه و اساس تو وجود دارد؟ او گفت: نادرست صحبت نکن و با من به صداقت صحبت کن.

هوش مصنوعی: غلام به او می‌گوید: ای مرد سرگشته! چرا ساکت هستی؟ چرا این سرپوش را بر سرت گذاشته‌اند؟

هوش مصنوعی: اگر به قضاوت عقل نگاه کنی، این راز که تو از آن آگاهی داری، باید به راحتی برایت مشخص شود.

هوش مصنوعی: کسی که به سن و سالش آگاه است، چگونه می‌تواند به تاریکی‌های زندگی و سرنوشت خود در پس رازهای پیچیده پی ببرد؟

هوش مصنوعی: آسمان با عجایب خود پر از شگفتی است، به طوری که هر یک از دوره‌های آن هنوز به تمام‌نشدگی نرسیده است.

هوش مصنوعی: رفتیم به سوی معبد بزرگ او، جایی که تلاش و کوشش ما به نتیجه می‌رسد.

هوش مصنوعی: آسمان همواره در حال تغییر و فعالیت است و کارش پر از شگفتی‌ها و عجایب است.

سر می‌بگردد یعنی سر و خِرد سرگیجه می‌گیرد

هوش مصنوعی: کیست که بداند این گنبدهای آسمانی چه دورهایی دارند؟ در زیر هر یک از این دورها چه حقایق پنهانی نهفته است؟

هوش مصنوعی: در این گلستان که گل‌های آن همچون ستاره می‌درخشند، ما مانند بی‌کاران تنها می‌توانیم به تماشای آنها بپردازیم و از زیبایی‌شان بهره‌مند شویم.

هوش مصنوعی: هر کس که در هنر مهارت دارد، باید بداند که او توانایی‌های دیگری هم دارد و فقط به یک جنبه‌ی کارش محدود نیست.

هوش مصنوعی: آسمان به دنبال کسی گشت و با سرعت هرچه تمام‌تر به جست‌وجو پرداخت، اما نتوانست او را پیدا کند و به هیچ سمتی هم نتوانست به نشانه‌ای از او برسد.