هوش مصنوعی: دیوانه‌ای که به خاطر محمود مورد بی‌احترامی قرار گرفته، به این واقعیت اعتراف می‌کند که به خاطر عشق او به شدت در رنج و ناراحتی به سر می‌برد.

هوش مصنوعی: به محمود گفتند: ای کسی که برای یک لقمه نان دلتنگ و بی‌چاره شده‌ای.

هوش مصنوعی: تمام جهان در دست من است و من صاحب همه زمین هستم.

هوش مصنوعی: نیروهای من عددی بالغ بر سیصد هزار نفر هستند و تسلیحات و اسب‌هایم بسیار زیاد و فراوان است.

هوش مصنوعی: من چهار صد فیل در اختیار دارم، اما به خاطر دوستان و دانشمندان هنرمند، آنها در قید و بند هستند.

هوش مصنوعی: با وجود اینکه نظرات و رفتارهایم ممکن است متفاوت باشد، هنوز هم به همه عشق می‌ورزم و تفکراتم عمیق‌تر از ظواهر بیرونی‌ام است.

هوش مصنوعی: این ملک و این سرزمین متعلق به من است و من به این افتخار می‌کنم. تو چه چیزی داری که به آن افتخار کنی؟

هوش مصنوعی: او در زمانی که دیوانه می‌خندید، گفت که نمی‌توانی خورشید را در گِل پنهان کنی.

هوش مصنوعی: ای غافل، تو در عشق کج‌رو هستی و من با عقل و هشیاری سخن می‌گویم. ای پادشاه، از دیوانه ی من حرف‌های منطقی بشنو.

هوش مصنوعی: من خیلی گرسنه‌ام و تو سیر هستی، پس بدون هیچ تردیدی مرا دیوانه خطاب می‌کنی.

هوش مصنوعی: همین حالا آتش عشق من به یک راه روشن می‌شود و تمام هستی‌ام با یک نفس خاموش می‌شود.

هوش مصنوعی: عشق تو و عشق من هیچ ارتباطی با هم ندارند؛ تو واقعاً عاشق نیستی، فقط ظاهراً در این دنیا هستی.

هوش مصنوعی: اگر در دلت عشق و خواهش‌های زیادی باشد، اما به واقعیت به عنوان یک عاشق عمل نکنی، در حقیقت مرد عاشقی نیستی و فقط در حالت تفکر و خیالبافی باقی مانده‌ای.

هوش مصنوعی: من در دل هیچ کاری و بار سنگینی ندارم و تمام عشق و محبت خود را یکجا به او تقدیم کرده‌ام.

هوش مصنوعی: همه دل‌ها همچنان به زیبایی ایاز عشق می‌ورزند و همچنان به حقیقت غیرمعمولی دل بسته‌اند.

هوش مصنوعی: یک مرد سالخورده هندی مثال خوبی زد که حقیقت هر دو طرف گاهی به درستی و راستی بیان نمی‌شود.

هوش مصنوعی: وقتی که آن خر بارکش را خراب کرده و بر روی خر دیگری نشسته‌ای، باید برای کنترل و هدایت آن خر جدید، رسی به دست بگیری.

هوش مصنوعی: من قلب تو را در دو خر می‌بینم، نترس که ممکن است از دو خر پیاده شوی.

هوش مصنوعی: من با هزار روش و بیان، داستان این مسیر را برایت توضیح دادم، اما هیچ‌کس از جان تو خبر ندارد.

هوش مصنوعی: اگر قلبت از این همه حرف‌ها چیزی شنید، دیگر نیازی به گفتن این همه سخن نداشتی.

هوش مصنوعی: در دل‌های مرده، ناپاکی‌ها و عیوبی وجود دارد که ناشی از وسوسه‌ها و تمایلات نفسانی است.

هوش مصنوعی: هر کس می‌تواند همه چیز را روی یک ناخن بنویسد، اما عبور از آن برای هیچ کس آسان نیست.

هوش مصنوعی: این شعر به موضوعات عمیق و پنهان اشاره دارد. شاعر از وجود کسی صحبت می‌کند که به رازها و اسرار آگاهی دارد و همچنین به وجود کسی که می‌تواند این رازها را ببیند و درک کند. به عبارت دیگر، این شعر به دنبال یافتن فردی فرزانه و آگاه است که توانایی شناخت و درک عمیق مسائل را داشته باشد.

هوش مصنوعی: هزاران نفر حاضرند جان خود را فدای آن شخص بزرگ کنند که از این رازها آگاهی می‌یابد و بوی آنها را استشمام می‌کند.

هوش مصنوعی: هر کسی که از علم و دانش واقعی دور باشد، به یقین نمی‌تواند به درستی این سخنان را فهم کند و تنها آنها را نادرست و بی‌معنا خواهد دانست.

هوش مصنوعی: از چشم کسی که نابینا است، هیچ بینایی حاصل نمی‌شود و از خفاش هم نمی‌توان انتظار روشنی داشت.

هوش مصنوعی: آسمان برای هر یک از ما شگفتی‌های زیادی را در خفا و پرده پنهان کرده است.

هوش مصنوعی: این موضوع آن‌چنان عجیب و شگفت‌انگیز نیست که نتوان آن را به راحتی درک کرد.

هوش مصنوعی: در دل تاریکی، رازهای فراوانی نهفته است که کسی جز خود آن را نمی‌داند و صدای این رازها همشنای زندگی‌ست.

هوش مصنوعی: من مدت‌های زیادی به دنبال درک این راز بودم، اما هرگز آن را پیدا نکردم، حتی با وجود اینکه سال‌ها به جستجو ادامه دادم.

هوش مصنوعی: در برابر افراد باهوش و معروف، ما به این تفکرات زیاد پرداخته‌ایم.

هوش مصنوعی: نه آن راز پنهان را به نمایش گذاشت و نه هدفی حتی به اندازه یک موی باریک روشن شد.

هوش مصنوعی: آیا این راز را نمی‌توان در اینجا بیان کرد؟ در حقیقت، هیچ چیز ارزشمندی در اینجا نمی‌توان یافت.