هوش مصنوعی: استاد، شاگرد نابینای خود را به جایی فرستاد.

هوش مصنوعی: بیایید زودتر یک قِرابه روغن را که آنجا هست بیاوریم، که این شاگرد هم به خاطر درخواست ما برای آوردن آن سریعاً بلند شده است.

هوش مصنوعی: وقتی به آنجا رسید که صحبت کرد و چشمش را بر دو قرابه دوخته بود، در آن حال که هر دو دیدش به شکل عجیبی بود.

هوش مصنوعی: مردی به استاد پیرش مراجعه کرد و گفت که دو نوع شراب می‌بیند و از او خواست تا درباره‌اش برایش توضیح دهد و راهنمایی‌اش کند.

هوش مصنوعی: از روی خشم استاد به او گفت: "ای بدشانس، یکی را بشکن و یکی دیگر را برای من بیاور."

هوش مصنوعی: وقتی او در مشاهده خودش هیچ تردیدی نداشت، این جدایی و شکست برای او نمایان نبود.

هوش مصنوعی: اگر چیزی را می‌بینی، جز خودت نبین. نظر تو درباره‌ی آنچه می‌بینی، بازتابی از درون خودت است.

هوش مصنوعی: هر چیزی را که می‌بینی، تو خود آن هستی، ولی چون در اشتباه و غفلت به سر می‌بری، چگونه می‌توانی این را درک کنی؟