حکیم سبزواری » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۸ - وله ایضاً

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>با غیر علی کیم سرو برگ بود</p></div>
<div class="m2"><p>جز نور علی نیست اگر درک بود</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>گویند دم مرگ توان دید او را</p></div>
<div class="m2"><p>‌‌ای کاش که هر دمم دم مرگ بود</p></div></div>

شمارهٔ ۹ - رباعی بلسان الحقیقة المحمدیه

با غیر علی کیم سرو برگ بود
جز نور علی نیست اگر درک بود
گویند دم مرگ توان دید او را
  ای کاش که هر دمم دم مرگ بود

هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به اهمیت و شدتی که عشق و نور علی (علی) دارد، اشاره می‌کند. او می‌گوید که در غیر از علی، چیزی وجود ندارد و تنها نور اوست که درک و فهم را به ارمغان می‌آورد. همچنین از این می‌گوید که در لحظه مرگ امکان دیدن علی فراهم می‌شود و آرزو دارد که ای کاش هر لحظه او دیگر مرگ را تجربه کند تا بتواند علی را ببینید.

شمارهٔ ۷ - وله ایضاً

شمارهٔ ۸ - وله ایضاً

هوش مصنوعی: به جز علی، هیچ چیز دیگری در این دنیا ارزش ندارد و اگر درک و فهم صحیحی داشته باشیم، فقط نور علی است که اهمیت دارد.

با غیر علی کیم سرو برگ بود

جز نور علی نیست اگر درک بود

هوش مصنوعی: می‌گویند در لحظه مرگ می‌توان خدا را دید، ای کاش هر لحظه‌ام مانند لحظه مرگ بود تا این دیدن را تجربه کنم.

گویند دم مرگ توان دید او را

‌‌ای کاش که هر دمم دم مرگ بود

شمارهٔ ۸ - وله ایضاً

اطلاعات

برگردان به زبان ساده