شمارهٔ ۳ - وله ایضاً
برداشتهام دو دست از بهر دعا
ای شاه دو عالم بنگر سوی گدا
دادی بمن اذن ذکر نامت از لطف
ورنه تو کجا و من بی رتبه کجا
شمارهٔ ۲ - وله ایضاً: ای از تو بهر چمن بهر گل بوئیشمارهٔ ۴ - وله ایضاً: دلدار چو مغز است و جهان جمله چو پوست
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: علی پیسپار
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
برداشتهام دو دست از بهر دعا
ای شاه دو عالم بنگر سوی گدا
هوش مصنوعی: من دو دستم را برای دعا بالا بردهام، ای پادشاه دو جهان، به گدای خودت نگاهی بینداز.
دادی بمن اذن ذکر نامت از لطف
ورنه تو کجا و من بی رتبه کجا
هوش مصنوعی: تو به من اجازه دادی که نامت را ببرم، در حالی که من چه جایگاهی دارم و تو چقدر بزرگ و مهمی.