هوش مصنوعی: کسی که تشنهٔ لب‌های توست مانند چشمهٔ زنده است، اما در زمین خفته‌ای که در آن، بهشت جای دارد، چه کار می‌تواند کرد؟

هوش مصنوعی: کسی که از خاک و زمین و نزدیکان دل‌سوز و اهل معرفت است، چگونه می‌تواند به قدرت و سلطنت بزرگ مانند سلیمان دست یابد و چه کار می‌تواند بکند؟

هوش مصنوعی: هرکسی که به دور حرم اهل صفا می‌چرخد، دیگر به صفای واقعی توجه نمی‌کند و نمی‌داند که چه کار باید بکند.

هوش مصنوعی: هر کسی که چاشنی عشق تو را بچشد، از درد و رنج بهبودی می‌یابد، اما این درد تو را چه درمانی می‌تواند باشد؟

هوش مصنوعی: فرض کنیم که ای دل شاد و پرجنب‌وجوش، با ظلم و ستم تو کنار آمده است، اما با بی‌رحمی سرنوشت و سخنان طعنه‌آمیز رقبایش چه می‌تواند بکند؟

هوش مصنوعی: عندلیبان در گلستان با زیبایی و شگفتی خود دل‌های غمزده ما را تسکین می‌دهند. اما دل ما در میان گلستان چه سودی می‌تواند ببرد وقتی غم و اندوهی در دل داریم؟

هوش مصنوعی: قدرت عشق و دل زبون به چه درد می‌خورد وقتی که در دستان شیرها قرار بگیرد؟

هوش مصنوعی: حتی اگر آن پادشاه از روی لطف به من بهره‌ای از حضور خود عطا کند، در این تاریکی و ناامیدی، چه فایده‌ای خواهد داشت؟

هوش مصنوعی: عمل انسان به جایی رسیده که دیگر گفتن رازها با زبان ممکن نیست و احساساتش فقط به ناله و فریاد ختم می‌شود.