هوش مصنوعی: برای دل تنگ خود باید از غنچه‌ای خوشبو استفاده کرد و برای روشن کردن روزی که تاریک است، باید به زلفی سیاه پناه برد.

هوش مصنوعی: دل من نگران و آشفته است، مانند موهایی که به هم ریخته‌اند. دلم شکسته و آسیب دیده است، و باید این درد را تحمل کنم.

هوش مصنوعی: دل باید برای عزیزی تزئین شود و برای رسیدن به محبوب باید از عمق چاهی که هستیم، بیرون بیاییم.

هوش مصنوعی: برای چه مدت باید در فکر آرزوها و خواسته‌هایمان باشیم؟ زمان آن رسیده که خود را از این زندان رها کنیم؛ زیرا کاروان زندگی در حال حرکت است و باید به جلو برویم.

هوش مصنوعی: ای کسی که زیبایی چهره‌ات نور دو جهان است، برای بهبود بختت باید تلاش و فکر بیشتری بکنی.

هوش مصنوعی: افراد با مقام و posición باید به زیر دستان خود توجه داشته باشند و همچنین اشراف و ثروتمندان گاهی باید بر افرادی که در خدمتشان هستند رحم کنند.

هوش مصنوعی: سراسر این دنیا به خاطر فریب و زیبایی‌هایش نمی‌توان با آرامش زندگی کرد، باید به هدف و مسیر خود نیز توجه داشت.

هوش مصنوعی: رازهای نهان مانند نور هستند، زیرا منشأ نور به خودش برمی‌گردد. بنابراین اگر از این نور اطاعت نکردی، باید به خاطر خطاهایت تقاص بدهی.

هوش مصنوعی: بوی زلفی که باعث بی‌قراری من می‌شود، به من می‌رسد؛ مانند عطر و بویی که از نرگس و آهوی چینی می‌آید، به دلم می‌نشیند.

هوش مصنوعی: بوی دل‌انگیز و خوش عطر به گونه‌ای می‌آید که انگار از شهر ختن آمده است. شاید هم اشتباه می‌کنم و این بوی خوش از پیچ و تاب موهای یارم می‌آید.

هوش مصنوعی: مردم با چشم‌های خود به گرد او می‌نگرند، زیرا در آن زمان، از مسیر آن پهلوان، چیزی به من می‌رسد.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که هر بار که نفس می‌کشم، دل امیدوارم پیامی از خبر وصل و اتحاد با معشوق را به من می‌رساند. گویی هر آهی که از دل می‌کشیدم، نویدبخش امید و وصال است.

هوش مصنوعی: عنایت کن که در دل شب، اسب سفید سرخوش و شاداب با سرعت می‌تازد، و در این حال چشم‌هایم به خاطر زیبایی تو پر اشک است. هنگامی که تو با آن تاج زیبایت به سوی من می‌آیی، آرزو دارم که تو را ببینم.

هوش مصنوعی: در دل خود را از رازهای دوگانگی پاک کن و به دنیای عشق و محبت بپرداز. در این دنیا، رهبری می‌کوشد تو را به منازل بالاتر برساند.