هوش مصنوعی: تو همچون سروهای زیبا در باغ‌ها هستی و چهره‌ات به ماه‌های آسمان می‌ماند.

هوش مصنوعی: گل که جیبش پاره شده، صدای تو را به گلستان‌ها رسانده است.

هوش مصنوعی: در دنیا بسیار انسان‌های خوب و نیکو وجود دارند، اما تو کجا و آن‌ها کجا.

هوش مصنوعی: خداوندا، به بلبل صبری عطا کن یا به باغبان‌ها رحمتی ارزانی‌دار.

هوش مصنوعی: تو از سگان ما سخن بگو تا پاسبان‌ها هم این را بشنوند.

هوش مصنوعی: ای محبوب زیبا روی، درد و شوق سفر تو مانند آتش در جان و استخوان‌هایم شعله‌ور شده است.

هوش مصنوعی: ای عزیف، از دست تو چقدر ناله و زاری می‌کنم! این همه درد و غم ناشی از رفتارهای ناپسند توست.

هوش مصنوعی: در شب‌های بدون ماه، چشمانم پر از اشک می‌شود و تا صبح به یاد تو و ستاره‌ها سر می‌کنم.

هوش مصنوعی: هر کسی که داستان ما را بشنود، دیگر هیچ چیزی از قصه‌های دیگر نمی‌گوید و سکوت می‌کند.

هوش مصنوعی: نگاهدارها، یعنی کسانی که رازها را در دل دارند، اسرار را در خود نگه می‌دارند و از افشا کردن آن‌ها خودداری می‌کنند.