هوش مصنوعی: شبی طولانی و تاریک دارم که شبیه تارهای گیسویت است، و دلم به هم ریخته است مانند موی خوشبو و طلایی‌ات.

هوش مصنوعی: از مژه‌هایم خارهایی در جویبار چشمانم بند کردم، که دل‌ام به خاطر آن نگه‌دارم و از شفاف اشک‌هایم آب می‌زنم بر کوی تو.

هوش مصنوعی: دل بی‌تاب من را به خاطر سرزنش‌ها تسلیم کرده و از ابرویت یاد گرفتم چطور بر دلم فرمانروایی کنم.

هوش مصنوعی: عطر مشک تاتاری در مقایسه با زیبایی و جاذبه‌ی موهای سارا که معطر به عطرهای خوشبوست، هیچ است. زلف‌های جادویی او هم چنان دلربا و جذاب هستند که هیچ عطر و بویی نمی‌تواند با آن رقابت کند.

هوش مصنوعی: از موی سیاه و شگفت‌انگیز تو، روزگار ما را تیره کرده‌ای؛ بفرما تا نوری از چهره‌ات بتابد و روشنی‌مان کند.

هوش مصنوعی: دل غمگینی که از زهد ظاهری و ریا کاری سخن می‌گوید، یادش به خیر که آن شعله‌ی درخشان و سوزان عشق تو چه شد؟