هوش مصنوعی: در این بیت شاعر به بیان این موضوع می‌پردازد که سختی‌ها و مشکلات، بر سر ما فشار آورده و ما را به زانو درآورده است. به‌عبارت دیگر، در مواجهه با این دشواری‌ها، رحم و انصاف در حق ما فراموش شده و تنها با سنگینی و سختی رفتار کرده‌اند.

هوش مصنوعی: وقتی که ستاره‌های خوشبختی در آسمان درخشان‌تر از همیشه ظاهر می‌شوند، نشانه‌ای از خوش شانسی و سعادت ما خواهد بود.

هوش مصنوعی: ابروی او مانند هلالی خمیده و زیبا شده است و این زیبایی به سایه‌ای بر پیکر ما افزوده است.

هوش مصنوعی: وقتی کتابی را کنار گذاشتم، دفتر ما جایگزین شراب شد.

هوش مصنوعی: وقتی موها به لطافتی شبیه عطر و بوی خوش باشند، نیازی به خوشبو کننده نداریم.

هوش مصنوعی: خورشید و ماه جهان را از نور و روشنایی ما ساخته‌اند.

هوش مصنوعی: آب و آتش در وجود ما نشأت گرفته است و دل و چشم ما پر از اشتیاق و احساسات سوزانی است.

هوش مصنوعی: ما مانند کسی هستیم که در حضور شاه، گدای او به حساب می‌آید؛ زیرا افتخار ما در این است که در خاک پای او هستیم و سربلندی‌مان به او مربوط می‌شود.

هوش مصنوعی: دوست من با وجود اینکه دیگران ادعا می‌کنند، رازهایی را بر ملا کرد که نشان می‌دهد ما مثل یک سگ وفادار به یکدیگر هستیم.