هوش مصنوعی: خدای بزرگ مثل گل ما را آفرید و عشق تو را در دل‌های ما قرار داد.

هوش مصنوعی: بازگرد که جمع ما بدون حضور زیبایی تو بی‌روح و بی‌فروغ است.

هوش مصنوعی: وقتی که در کنار آن گل نازنین هستیم، زیبایی‌اش را در مقابل ما به نمایش می‌گذارد.

هوش مصنوعی: به خاطر اشک‌هایی که از چشمانمان ریخته‌ایم، خانه‌مان از خون دل پر شده است.

هوش مصنوعی: مرا گرفتار کرد و نگفت که حال و روزمان چگونه شد، مانند پرنده‌ای که زخمی است و نمی‌تواند پرواز کند.

هوش مصنوعی: می‌ترسم که پاداش قاتل ما به خاطر فضل و رحمت زاهدان شامل حالش شود.

هوش مصنوعی: هیچ محبت و دوستی در این دنیا جز بر اثر زشتی و سختی‌هایی که از آن دنیای زیبا به دست آمده، وجود ندارد.

هوش مصنوعی: از میخانه، درِ خوشبختی باز می‌شود، در حالی که ما هنوز از درس‌های دشوار زندگی چیزی نیاموخته‌ایم.

هوش مصنوعی: ما به رازهای جنون پی بردیم، زیرا آن موهای زیبا به زنجیرهایی برای ما تبدیل می‌شود.