هوش مصنوعی: این شعر از دلنوشته‌ای درباره گذر زمان و تغییر اوضاع حکایت دارد. شاعر به وصف شخصیتی می‌پردازد که زمانی قدرت و تأثیر زیادی داشته، اما اکنون در حال فروپاشی و زوال است. او از حالتی از حزن و اندوه صحبت می‌کند که نشان‌دهنده عدم ثبات و بی‌ثباتی در زندگی است. تمامی این مسائل به مرور زمان و به قدرت تغییرات اشاره دارد.

هوش مصنوعی: اگر در این مسیر ترک اولیه را نکنید، قدم گذاشتن در این راه عشق است و هر گامی که بردارید با چالش‌ها و سختی‌های بسیاری همراه خواهد بود.

هوش مصنوعی: طوفان عشق ممکن است کشتی ما را بشکند، پس برای کمک به ما دست نیازمندان را بگیر تا مورد لطف خدا قرار بگیری.

هوش مصنوعی: آیا کسی را می‌شناسید که ما در جستجوی راه او درمانده‌ایم؟ کعبه و مقصد نهایی ما دور است و انگار در میان خارهای بی‌روح در راه قدم می‌زنیم.

هوش مصنوعی: دل من را آن معشوق زیبا که عهد و پیمان را می‌شکند، از من گرفته است. غیرت من نسبت به او مانند حسادت بت‌هاست، و خطای من مانند ترک این غیرت است.

هوش مصنوعی: عشق تو عواطف را به شدت تحت تاثیر قرار می‌دهد و من به تلاش برای وفا و محبت متعهد هستم. کلام تلخی از من نشأت می‌گیرد، اما سلام و احوالپرسی من از دل توست.

هوش مصنوعی: هرچند که برای من زحمت و فداکاریی نکشیدی، اما حداقل بعد از مرگم به سر قبرم بیاب.

هوش مصنوعی: ای آنکه با موهایت رازی در دل داری، سینه‌ام را که پر از اسرار است، به محرم راز تبدیل کن و در این مسیر، به من یاری برسان تا از خیال و توهمات دور شوم.