عسجدی » اشعار باقیمانده » شمارهٔ  ۹ - وله

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>پیش او کی شوند باز سپید</p></div>
<div class="m2"><p>چون تذروان سرخ و چون سرخاب</p></div></div>

دیوان استاد عسجدی مروزی به تصحیح طاهری شهاب - عسجدی مروزی - تصویر ۲۳

شمارهٔ  ۱۰ - تغزل

پیش او کی شوند باز سپید
چون تذروان سرخ و چون سرخاب

هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به زیبایی و تغییر رنگ زنگی اشاره می‌کند. «پیش او» نشان‌دهنده‌ی حضور و نزدیکی به محبوب است و «باز سپید» به معنای بازگشت به حالت خالص و روشن است. همچنین، «تذروان سرخ» و «سرخاب» نماد زیبا و پررنگی هستند که نشان‌دهنده‌ی شوق و عشق عمیق است. به طور کلی، این بیت به حس شفافیت و زیبایی در نزدیکی محبوب اشاره دارد.

شمارهٔ  ۸ - در صفت جود ممدوح

شمارهٔ  ۹ - وله

هوش مصنوعی: در پیش او، سپید و پاک مثل پرندگان سفیدی که در آسمان پرواز می‌کنند، چه زمانی می‌توانند باز گردند و سرخ و شاداب مانند رنگ سرخ باشند؟

پیش او کی شوند باز سپید

چون تذروان سرخ و چون سرخاب

شمارهٔ ۹ - وله

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

حاشیه ها