گنجور

شمارهٔ ۷۴

تا سنبل زلف تو برآشفت بروی
خلق از پی جست وجو شده کوی بکوی
خواهی نشود واقف اسرار تو کس
عارف که ترا بدید گفتی که مگوی

اطلاعات

وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

تا سنبل زلف تو برآشفت بروی
خلق از پی جست وجو شده کوی بکوی
هوش مصنوعی: وقتی زلف‌های زیبای تو به هم می‌خورد، مردم به دنبال تو به کوچه و خیابان می‌روند.
خواهی نشود واقف اسرار تو کس
عارف که ترا بدید گفتی که مگوی
هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی کسی به رازهای تو پی نبرد، هیچ‌کس را از آن باخبر نکن. کسی که تو را دیده است، بهتر است که سکوت کند و چیزی نگوید.