اسیری لاهیجی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴۶

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>در عشق تو بی مذهبم و بی دینم</p></div>
<div class="m2"><p>نور رخ تو ز کفر و دین می بینم</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>چون دل بصفای معرفت روشن شد</p></div>
<div class="m2"><p>در مرتبه یقین بود تمکینم</p></div></div>

شمارهٔ ۴۷

در عشق تو بی مذهبم و بی دینم
نور رخ تو ز کفر و دین می بینم
چون دل بصفای معرفت روشن شد
در مرتبه یقین بود تمکینم

هوش مصنوعی: در عشق تو، من از هر مذهب و دینی آزاد هستم و نور چهره‌ات را فراتر از کفر و دین می‌بینم. وقتی دل به آگاهی و معرفت می‌رسد، به یقین و تسلیم دست می‌یابم.

شمارهٔ ۴۵

شمارهٔ ۴۶

هوش مصنوعی: در عشق تو هیچ اعتقادی ندارم و برایم مذهب و دین معنایی ندارد، زیرا زیبایی چهره‌ات مرا از هر دو فراتر برده است.

در عشق تو بی مذهبم و بی دینم

نور رخ تو ز کفر و دین می بینم

هوش مصنوعی: وقتی دل به روشنی و صفای شناخت دست یافت، در مرحله یقین قرار گرفت و در آنجا به استحکام و ثبات رسیدم.

چون دل بصفای معرفت روشن شد

در مرتبه یقین بود تمکینم

شمارهٔ ۴۶

اطلاعات

برگردان به زبان ساده