اسیری لاهیجی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۵

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ای دل بغم فراق می باش صبور</p></div>
<div class="m2"><p>کاندر عقب فراق وصل است و سرور</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>باآن قدو روی چون گل و سروسهی</p></div>
<div class="m2"><p>داریم فراغتی ز طوبی و ز حور</p></div></div>

شمارهٔ ۳۶

ای دل بغم فراق می باش صبور
کاندر عقب فراق وصل است و سرور
باآن قدو روی چون گل و سروسهی
داریم فراغتی ز طوبی و ز حور

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به دل می‌گوید که در غم جدایی صبور باشد، زیرا پس از این فراق، وصل و شادی در انتظار است. او به شمایل زیبای معشوق اشاره می‌کند و بیان می‌کند که به خاطر زیبایی و جلوه‌های او، از نعمت‌های بهشتی و لذت‌های آن بهره‌مند خواهند شد.

شمارهٔ ۳۴

شمارهٔ ۳۵

هوش مصنوعی: ای دل، در غم جدایی صبور باش، چرا که بعد از این جدایی، وصل و شادی در انتظار توست.

ای دل بغم فراق می باش صبور

کاندر عقب فراق وصل است و سرور

هوش مصنوعی: با آن قامت و چهره زیبا مانند گل و سرو، ما از لذت‌های بهشتی و حوریان آسوده خاطر هستیم.

باآن قدو روی چون گل و سروسهی

داریم فراغتی ز طوبی و ز حور

شمارهٔ ۳۵

اطلاعات

برگردان به زبان ساده