اسیری لاهیجی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۹

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>از نور تجلی تو عالم پیداست</p></div>
<div class="m2"><p>ذرات جهان ز مهر رویت شیداست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>چشمی که بنور معرفت روشن شد</p></div>
<div class="m2"><p>بیند که جمال تو بعالم پیداست</p></div></div>

شمارهٔ ۲۰

از نور تجلی تو عالم پیداست
ذرات جهان ز مهر رویت شیداست
چشمی که بنور معرفت روشن شد
بیند که جمال تو بعالم پیداست

هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و نورانی بودن وجود معشوق اشاره دارد. شاعر بیان می‌کند که جهان به دلیل تجلی عشق و زیبایی معشوق روشن و پرنور است و کسی که با درک و معرفت آشنا شده، می‌تواند این جمال و زیبایی را در عالم ببیند.

شمارهٔ ۱۸

شمارهٔ ۱۹

هوش مصنوعی: نور وجود تو باعث روشنایی عالم است و ذرات جهان از محبت چهره‌ات درخشان و تابان هستند.

از نور تجلی تو عالم پیداست

ذرات جهان ز مهر رویت شیداست

هوش مصنوعی: چشمی که با روشنایی درک و شناخت روشن شده باشد، می‌تواند زیبایی تو را در تمام عالم ببیند.

چشمی که بنور معرفت روشن شد

بیند که جمال تو بعالم پیداست

شمارهٔ ۱۹

اطلاعات

برگردان به زبان ساده