هوش مصنوعی: من در عشق خود کافر هستم و به اعتقادات مذهبی اعتقادی ندارم؛ برای من پرستش بت‌ها ارزش بیشتری دارد و نمی‌توانم خود را جزء اهل ایمان بدانم.

هوش مصنوعی: من هیچ وابستگی به شادی‌ها و عذاب‌های دنیا ندارم و در پی لذت‌هایی از بهشت نیستم.

هوش مصنوعی: من تنها و یکتا در راه عشق معشوقم هستم و مانند زاهدان از دنیا و رنگ‌های آن دور نیستم.

هوش مصنوعی: من تنها خدا را می‌پرستم نه مانند زاهدان خودپسند، من مؤمنی هستم که به بت‌پرستان تعلقی ندارم.

هوش مصنوعی: من زاهد و عارف نیستم که ادعای پاکی و صفای روح کنم؛ من مانند مردان فریبکار و ریاکار نیستم.

هوش مصنوعی: در مقام شناخت و معرفت، من همچون پادشاهی هستم و از درگاه نیازمندان و گدایان فاصله دارم.

هوش مصنوعی: من در اثر عشق و وصال، همچون فردی مست هستم و از خود بیخود شده‌ام. در این حال درد جدایی مرا تسخیر نکرده و نمی‌توانم به آن توجهی داشته باشم.

هوش مصنوعی: نور یکپارچگی بر قلب من تابید و به من فهماند که من از جنس مخلوقات نیستم و حقیقت الهی هستم.

هوش مصنوعی: محبتش مرا از خواب غفلت بیدار کرد و نشان داد که عشق همیشه زنده و پرنور است، نه یک سردی و خموشی.

هوش مصنوعی: عشق مثل آتش سوزانی است که نه تنها برای ما درد ایجاد می‌کند، بلکه همین درد هم خود به نوعی درمانی برای ما محسوب می‌شود. من به شدت عاشق هستم و به دنبال درمان نیستم.

هوش مصنوعی: می‌توان گفت که شخصی در وضعیت اسارت و ضعف، احساس می‌کند که در تمامیت و کمال وجود ندارد و به همین دلیل خود را داوطلبانه در میان مردم عادی می‌بیند و از ویژگی‌های خاص دور می‌شود.