هوش مصنوعی: آن معشوقه‌ی پنهانی با شوق و طراوت به دشت رفت و در نتیجه، وجودش را به دنیا نشان داد، به طوری که همه دل‌ها مجذوب او شدند.

هوش مصنوعی: زمانی که آن شخص بی‌پناه از لباس خود خارج شد و به بیرون آمد، همگان متوجه آغاز دردسر و مشکلات شدند.

هوش مصنوعی: معشوقه با ناز و دلربایی وارد شد و عاشق نیز تحت تأثیر قرار گرفت. او گاهی به یاد لیلی و مجنون می‌افتد و گاهی هم یاد وامق و عذرا می‌کند.

هوش مصنوعی: هر لحظه با ظاهری جدید و جذاب، چهره خود را به نمایش می‌گذارد و با عشوه‌های مختلف، دل‌ها را می‌رباید.

هوش مصنوعی: تا زمانی که همه دل‌ها فقط به سوی او تمایل نداشتند، زیبایی آن رخسار نیازی به نمایان شدن نداشت.

هوش مصنوعی: در نظر عارف، دیگران به مانند یک تصویر هستند و در تمامی جلوه‌های عالم، محبوب وجود دارد که در حقیقت به وضوح نمایان شده است.

هوش مصنوعی: روح کسی که به وصل محبوب دست یافته، مانند نقشی است که از قید و بند زندانی رها شده است. او از دوگانگی رهایی یافته و به یکتایی مطلق رسیده است.