گنجور

شمارهٔ ۲۳۰

آنان که ز درد عشق مستند
از درد خمار عقل رستند
در کوی قدم قدم نهادند
از حادثه حدوث جستند
بردند زکفر ره به ایمان
جانرا چو بزلف یار بستند
آئینه هرکمال و نقصند
چون برزخ نیستند و هستند
درهر دو جهان بلند قدرند
زان رو که بکوی دوست پستند
مشکل که دگر شوند هشیار
چون مست ز باده الستند
گفتند وداع ننگ و ناموس
در کوی قلندری نشستند
گفتند بزهد شهره در شهر
باآنکه همیشه می پرستند
در صومعه معتکف اسیری
در میکده جام می بدستند

اطلاعات

وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

آنان که ز درد عشق مستند
از درد خمار عقل رستند
هوش مصنوعی: کسانی که به خاطر درد عشق سرمست و شادمان شده‌اند، از رنج و مشکلات عقلانی و ذهنی خود رهایی یافته‌اند.
در کوی قدم قدم نهادند
از حادثه حدوث جستند
هوش مصنوعی: در کوچه قدم به قدم پیش رفتند و از وقایع و حوادث جدید دوری جستند.
بردند زکفر ره به ایمان
جانرا چو بزلف یار بستند
هوش مصنوعی: به راهی که به سوی ایمان می‌برد، کشانده شدم؛ مانند اینکه وقتی یار، موهایش را می‌بندد، نمی‌توان به راحتی به او دسترسی پیدا کرد.
آئینه هرکمال و نقصند
چون برزخ نیستند و هستند
هوش مصنوعی: آینه‌ها نمایانگر هر نوع کمال و نقص هستند، زیرا در وضعیت بینابینی وجود دارند و همزمان وجود دارند و ندارند.
درهر دو جهان بلند قدرند
زان رو که بکوی دوست پستند
هوش مصنوعی: در هر دو دنیا، افرادی که با ارزش و مقام‌اند، به خاطر اینکه به درگاه دوست (خدا) تواضع می‌کنند و خود را humble نشان می‌دهند، مورد احترام قرار می‌گیرند.
مشکل که دگر شوند هشیار
چون مست ز باده الستند
هوش مصنوعی: وقتی مشکلات حل شوند، آدم‌ها مانند مستی که از شراب سرمست است، بیدار و آگاه می‌شوند.
گفتند وداع ننگ و ناموس
در کوی قلندری نشستند
هوش مصنوعی: گفتند که خداحافظی کردن در کوچه‌ای که قلندران در آن هستند، ننگ و بی‌شرمی است.
گفتند بزهد شهره در شهر
باآنکه همیشه می پرستند
هوش مصنوعی: گفتند که در شهر به کسی که همیشه مورد ستایش قرار می‌گیرد، انگشت‌نما و مشهور شده است.
در صومعه معتکف اسیری
در میکده جام می بدستند
هوش مصنوعی: در محل عبادت، زاهدی در حال روزه‌داری، با گریزی از واقعیت، به میخانه رفته و جام شراب در دست دارد.