هوش مصنوعی: ای ساقی، اگر تو به ما شرابی بدهی که از دست‌های تو برمی‌خیزد، پس دنیا برای مستان چقدر زیبا و دلنشین است.

هوش مصنوعی: از آن شراب بی‌خودی جانم را درک کن، زیرا وقتی که از حال طبیعی خود مست شود، از تلخی و درد زندگی رها می‌شود.

هوش مصنوعی: هر زمانی که کسی با دوستش ملاقات می‌کند، زندگی و انرژی تازه‌ای به دست می‌آورد. این موضوع به شرطی است که فرد، جان و دل خود را برای رسیدن به وصال دوستش به قیمت واقعی آن بپردازد.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که آن چیزی که از عالم زمین و آسمان به آدمی داده شده، یعنی جان و روح او، به‌عنوان یک امانت است. این امانت از سوی خداوند به انسان سپرده شده و بر این اساس، آدمی باید به خوبی از آن محافظت کند و در انجام وظایف و مسئولیت‌هایش نسبت به آن کوشا باشد.

هوش مصنوعی: در حالتی که به عشق او گرفتار شده‌ام، به طریقی ناگهان از خودم آزاد شدم، مانند مرغی که به یک‌باره از قفس خارج می‌شود و پرواز می‌کند.