هوش مصنوعی: تو با قامت زیبا و بلند خود، باعث حسادت درختان سرو می‌شوی و ناز و شیوه‌ات در نظر دیگران بسیار جذاب و دلربا است.

هوش مصنوعی: موهای خود را باز کن و ما را از این بند و زندانی که در آن هستیم آزاد کن. چرا قلب و جان مرا مثل افرادی که در بند و زنجیر هستند در چنگ خود نگه داشته‌ای؟

هوش مصنوعی: جهان در دام فتنه گرفتار شده و گرفتار سختی‌هاست. در این شرایط، همچون صیاد که برای شکار طعمه‌اش دام می‌گذارد، زیبایی‌های تو مانند گیسوانت او را به دام می‌اندازد.

هوش مصنوعی: این بیت به احساس درد و longing در عشق اشاره دارد. شاعر از کسی می‌خواهد که با لب‌های زیبا و شیرینش، به درمان درد دل او بپردازد. او همچنین به تب و تابی اشاره می‌کند که جان‌های عاشقان را در آتش جدایی می‌سوزاند و از او می‌خواهد که این وضعیت را تا چه زمانی ادامه خواهد یافت. این بیان‌کننده عمق عاشقانه و رنج ناشی از دوری است.

هوش مصنوعی: عاشقان در پی خوشی و ناخوشی هستند، اما عشق به زلف‌های زیبا و چهره ماهی تو، برای من مانند گنجی باارزش است.

هوش مصنوعی: ای مشاور مهربان، دیگر نصیحت مرا به عاشق نده، چرا که نصیحت‌های تو برای عشق، سودی نخواهد داشت و فقط ضرر آن را می‌شناسد.

هوش مصنوعی: کوری چشم حسودان به زیبایی و نور چشمان محبوب باعث می‌شود که هر لحظه بر شمار افرادی که به عشق او گرفتار شده‌اند افزوده شود.